ရနံ ့ပ်ယ္ ေၾကမြတိမ္တိုက္

မႈိင္းညွင္းညွင္း ျမဴေလေႏြးကပင္ ကိုယ့္ကို ဆြဲပတ္ရစ္ေပြ ့ျပီး အလြမ္းလိႈင္းထဲဆြဲသြင္းလိုက္သလို
ေမာဟိုက္ဟိုက္ႏွင့္နီးရာ ေက်ာက္စြန္းေလးမွာ ကိုယ္္ထိုင္ခ်လိုက္ရသည္..။
ႏြမ္းေနေသာစိတ္ႏွင့္ပင္ ေ၀းနိုင္သမွ်ေ၀းေ၀းသို ့အၾကည့္ကိုပို ့ထားလိုက္သည္။ ျပာလြလြ အေငြ ့ ့မ်ားၾကားတြင္မွ လူမသိသူမသိေၾကြက်ဆဲ သစ္ရြက္ေလးေတြ...ေၾကြေနဆဲ သစ္ရြက္ေလးေတြက ေျမမွာ အျပန္ ့သား...။
မိမိမီွတြယ္ရာမွ ခြဲခြာေၾကြလြင့္ခဲ ့ရေသာ သစ္ရြက္ ပန္းပြင့္ သံေယာဇဥ္ကို နက္နက္နဲနဲ မေ၀ခြဲတတ္ေပမယ့္..
ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ႏွင့္ နီးရာ သစ္ရြက္ေလးကို ေကာက္ယူၾကည့္မိသည္...။
သစ္ရြက္ေပၚမွ ႏွင္းရည္စိုစိုတို ့သည္ပင္ သစ္ရြက္ေလးရဲ ့မ်က္ရည္မ်ားလား...။
သစ္ရြက္ေပၚမွ ႏွင္းရည္တို ့သည္ပင္ သစ္ရြက္ေလးရဲ ့ခြဲခြာျခင္းမ်က္ရည္ဆိုလွ်င္...
ကိုယ့္တကိုယ္လံုး စြတ္စိုေနတဲ ့ႏွင္းရည္ေတြကေရာ..ကိုယ့္မ်က္ရည္ေတြလား...။ နာနာက်င္က်င္ပင္ ျပံဳးလိုက္ကာမွ မ်က္ရည္စက ခိုတြဲလာသလို ။
အိတ္ထဲက ေဆးလိပ္ဗူးကို ဆြဲထုတ္ရင္းေဆးလိပ္ကို မီးညိွလိုက္ရင္း တခ်က္ ရႈိက္သြင္းရင္း...
“ ညီညီ...မင္းလြမ္းတာေတြ ေပ်ာက္ေအာင္ ေဆးလိပ္ေသာက္ၾကည့္ပါလား...အလြမ္းေျပတယ္ကြ”
စိုးငယ္..မင္းေျပာသလို ေဆးလိပ္ကို အလြမ္းေျပမလားအထင္နဲ ့ေသာက္လာတာ...ေဆးလိပ္ေတာင္ ျဖတ္ဘို ့မလြယ္ပါဘူးသူငယ္ခ်င္း..။
အလြမ္းေတြကေလွ်ာ့သြားသလား ဆိုရင္ေကာ...။
ေသရာပါ ဒဏ္ခ်က္ေတြ.....၊ ေဆးလိပ္ေငြ ့က ဖ်က္နိုင္ပါ့မလား သူငယ္ခ်င္းရယ္..။
ေဟာဒီ သစ္ပင္ထက္မွာ မွီတြယ္ခဲ ့တဲ ့ သစ္ရြက္ေတြ...
ေျမျပင္အႏွံ ့ေၾကြေနတယ္ သူငယ္ခ်င္း..။
ျပန္ဆက္လို ့မရတဲ ့ခြဲခြာျခင္း..ေ၀းကြာမႈ..။
ေၾကြက်တဲ့သစ္၇ြက္ေနရာမွာ အစားထိုး၀င္ေရာက္လာတဲ ့သစ္ရြက္တခုအတြက္...
ဒါမွမဟုတ္..ေ၀းေ၀းမွာေၾကြလြင့္ေပးမွ ဆက္လက္တင့္တယ္လွပမယ့္ အပင္အတြက္..။
ေ၀းေ၀းမွာ ေၾကြေပးတာက ပိုေကာင္းမွာပါ သူငယ္ခ်င္း..။
...........
...........
လြမ္းခ်င္ေပမယ့္ မလြမ္းသင့္ေတာ့တဲ ့အေနအထားပါ..။
ဒါေပမယ့္ လြမ္းမိတယ္..။
.....
.....
“ ”
“ ဒီျမိဳ ့က်ဥ္းက်ဥ္းေလးေလာက္ကို ဘ၀အဆံုး ကမၻာ အဆံုးထင္ေနတဲ ့ ခင္ဗ်ားကို ၊ ေလာကၾကီး ဘယ္ေလာက္က်ယ္တယ္ဆိုတာ.. က်ေနာ္ လက္ေတြ ့ျပမယ္...ခင္ဗ်ား ကြယ္ရာကေနက်ေနာ့္ကို ဘယ္ေတာ့မွ ၾကည့္ခြင့္မရေအာင္..လက္ေတြ ့ျပမယ္..ရွင္းရွင္းေျပာရရင္..ခင္ဗ်ား က်ေနာ့္ကိုအလြမ္းေျပ ၾကည့္ခြင့္မရွိေအာင္္ကို ေနျပမယ္..”
ညီညီ

“ ေမာင္...အဗၼပၸါလီ ကို သိတယ္ မဟုတ္လား...တိုင္းျပည္က ျပည့္တန္ဆာလို ့သတ္မွတ္ထားတဲ ့သူေလ..
သူက ျပည့္တန္ဆာျဖစ္ေပမယ့္ ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး သီတင္းသံုးဘို ့ သူပိုင္ေျမသရက္ျခံကို လႈျပီး ေကာင္းမႈတခုလုပ္ခဲ ့တယ္ေမာင္...
ပါတ္၀န္းက်င္ဆိုတာသိပ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္..သူတို ့ထင္သလိုလူတေယာက္ကို သတ္မွတ္ၾကတယ္၊
မ...ဘာမွ မရွင္းခ်င္ဘူးေမာင္..ယံုၾကမွာလဲ မဟုတ္ဘူး..
သူတို ့ထင္သလို မ..ဟာျပည့္တန္ဆာ ျဖစ္ခဲ ့ရင္ေတာင္ ..အဗၼပၸါလီလို ေကာင္းမႈတခုေတာ့ လုပ္ခဲ့ပါတယ္ ေမာင္..အဲဒါက ဗုဒၶဘာသာ၀င္စစ္စစ္ျဖစ္ခ်င္တဲ ့ ေမာင့္ကို ကူညီနိုင္ခဲ ့တယ္..”
ေမာ္ေမာ္

..
..
ဘာမွ အဆင္မေျပတတ္တဲ ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္အတြက္ ျပသနာနဲ ့၀မ္းနည္းမႈက တန္းစီေနတတ္သည္..။ အယူအဆ ၊စိတ္ဓါတ္ ၊ ယံုၾကည္မႈေတြ ကပင္ ကိုယ့္ကို လမ္းခြဲေစတာလားေတာ့ မေျပာတတ္..။ ဒါေပမယ့္ ကိစၥမရွိ..။ ကိုယ့္အတြက္ကေတာ့ တိတ္တိ္တ္ေလး က်ိတ္မိွတ္ခံစားျခင္းက အက်င့္ပင္ ျဖစ္ေနျပီ..။
ကိုယ့္သေကၤတ ကေတာ့ အျမဲ မ်က္ေမွာင္ကုတ္ျပီး ႏႈတ္ခမ္းကို တင္းတင္းေစ့ထားျခင္းက အေဖာ္ပင္..။
မိဘေတြမွာ ဘက္လိုက္တတ္တဲ ့စိတ္ဓါတ္မရွိပါဘူးလို ့ ေျပာသူမ်ားရွိခဲ ့လွ်င္ ကိုယ္ျပံဳးျပလိုက္ခ်င္ပါတယ္...
ႏႈတ္ခမ္းတင္းတင္းေစ့ထားေသာ အျပံဳးနဲ ့ေပါ့..။
ပန္းခ်ီပညာမွာ အေရာင္ေတြကို အုပ္စု ၃စုခြဲထားသည္..။
အေအးေရာင္အုပ္စု၊
အေႏြးေရာင္အုပ္စု၊
အပူေရာင္အုပ္စု....။
မိဘေတြကမ်ား သားသမီးေတြကို အေရာင္အုပ္စု ခြဲမည္ဆိုရင္ ကိုယ္ကေတာ့ အပူေရာင္ အုပ္စုမွာ
ထိပ္ဆံုးက ျဖစ္လိမ္ ့မည္..။
အပူေရာင္ေတာင္မွ အိီေကြတာ အပူ..။
ကိုယ္ကလဲ ျပတ္သားခြဲထြက္ေစတတ္ေသာ အပူေရာင္ကို ႏွစ္သက္သည္..
အလင္းျပတ္ျပတ္
အနားစြန္းအလင္း..
ကိုယ္ျပခ်င္ေသာ ျပကြက္တခုကို ဖ်တ္ကနည္း ထိခတ္ျပတတ္ေသာ အလင္းမ်ိဳး။။
.....
ကိုယ္ႏွစ္သက္တတ္ေသာ အလင္းျပခ်က္ေလးတစ္ခ်က္ေၾကာင့္ပင္ ေမြးရပ္ေျမ တခုကို တစ္သက္လံုးနီးပါး
စြန္ ့ခြာေစခဲ့ေသာ ..အျဖစ္။
အံ့ၾသစရာေကာင္းသည္က ဘ၀တခုလံုး ပ်က္လြင့္ေၾကမြေစခဲ ့ေသာ လွ်ပ္တပ်က္ အလင္းရိုက္ခ်က္
ျမင္ကြင္းက ဘယ္ေတာ့မွ ေဖ်ာက္မရ...။ ေမ့မရ..။

ဆက္ပါဦးမယ္
သစ္နက္ဆူး
( ဘယ္သူ ့ကိုမွ ရင္ဖြင့္ခြင့္မရေတာ့တဲ ့ဇာတ္လမ္းေလးအတြက္ သိမ္းထားစရာ ေနရာေလးတခု...ရင္ဖြင့္စရာ ေနရာေလးတခု ေတြ ့ခဲ ့ျပီ မ..ေရ..၊ ေသျခင္းတရားဆိုတာ ဘယ္အခ်ိန္ဘယ္အခါ လာမယ္ဆိုတာ မသိပါဘူး...ေမာင္...ေသသြားခဲ ့ရင္ေတာင္..ေဟာဒီစာမ်က္ႏွာေလးေတြမွာ မွတ္တမ္းေလးထားခဲ ့တယ္..မ
ေမာင့္ ခံစားခ်က္ေတြကို ေျဖခြင့္ေပးပါ..)