Monday, December 20, 2010

ဖ်တ္ကနဲ.......

ေရွ ့ေနာက္၀ဲယာ လြင့္လြင့္လူးလူးက်ေနေသာ စနိုးေလးေတြက ကိုယ့္ကို ရွက္နိုးနိုးႏွင့္ပြတ္ကာေ၀့ကာ...။
ခ်စ္ျခင္းနင့္နင့္ျဖင့္ ခင္တြယ္စြာ ၾကည့္ေနရင္းပင္...ထက္ေအာက္မ်က္ေတာင္မွာ တြဲခိုေနတဲ ့ကိုယ့္မ်က္ရည္ေလးေတြကို ေအးခဲသြားေအာင္ ျပဳနိုင္စြမ္းသည္ဘဲ....။
ႏွင္းေရ............................................
ႏွင္းေရ............................................ ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ ့ငါ့..ကိုထိေတြ ့ခြင့္ေပးပါ။။။
ျမတ္နိုးစြာ ကိုင္တြယ္မိတဲ ့..ကိုယ့္ရဲ ့လက္ဖ်ား......မာနေတြမပါခဲ ့ပါဘူး...။
ျဖဴစင္ျခင္းနဲ ့ ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴ...
အနက္ေတာ့ကြဲျပားလိမ့္မယ္..။
ကိုယ့္ဆရာ ...ေမာင္သိန္းေဇာ္ကေတာ့ ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴအလြမ္းဆိုပါလား.....။
အကိုေရ...
အကို ့ကိုခ်စ္တယ္...အကို ့ကိုလြမ္းတယ္ဗ်ာ...။
ဒါေပမယ့္ အကိုက ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴအလြမ္းေတြ ဖြဲ ့ေနခ်ိန္မွာ..က်ေနာ္က ျဖဴစင္စြာ လြမ္းခ်င္ေနမိတယ္..။
ျဖဴစင္ျခင္း။။။
က်ေနာ္ ဘယ္မွာရွာရမလဲ အကိုေရ..။
က်ေနာ့္ရဲ ့ စနိုးေလးေတြနဲ ့ဘဲ ျဖဴစင္ျခင္းကို ရွာမယ္ အကို..။
စနိုးေလးေရ...ငါရူးေနလားဟင္..။ မရူးပါဘူး ..မင္းသ္ိတယ္ေနာ္..။
....
မင္းတို ့ေတြ သိပ္ျဖဴတာဘဲ..။
အေရာင္ျဖဴ..မေနာျဖဴ..။
သက္မဲ ့မို ့ မေနာစိတ္မျငိတြယ္ပါဘူး....မေနာျဖူတာ မျဖစ္နိုင္ဘူးလို ့ေျပာလဲ..။ ကိုယ္ကေတာ့ ျဖဴတယ္ဘဲ ႏွင္းေရ..။
ရာသီစက္၀န္း တပါတ္လည္တိုင္း မင္းေရာက္လာေပးတာဘဲ.. ဒါေပမယ့္ မင္း...တခုမွ မ၇ယူဘူးေနာ္...လူေတြ ေမွ်ာ္ခ်ိန္မွာ မင္းေရာက္လာတယ္..အျဖဴစင္ဆံုး...အနူးည့့့ံဆံုးဘ၀နဲ ့..။
သခင္ေယရႈကို လြမ္းဘို ့အတြက္..ခရစ္ေတာ္ကို သတိရဘို ့အတြက္ အေကာင္းဆံုး ဇာတ္ပို ့ အျဖစ္နဲ ့ မင္း ေရာက္လာျမဲဘဲေလ။
မင္းက အျဖည့္ခံတယ္..။
လူေတြနဲ ့မင္းေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနေပးတယ္.....။
တခ်ိဳ ့ကမင္းကို သိပ္ယုယတယ္...တခ်ိဳ ့က ခင္တြယ္တယ္..တခ်ိဳ ့ကမုန္းတယ္...
မင္းေရာက္လာတုန္းက ညင္ညင္သာသာေလးပါ...။
ကိုယ္သတိထားမိတာက ကိုင္တြယ္ ေဆာ့ကစားရဖန္မ်ားတဲ ့အခါ မင္းကို နည္းနည္းေတာ့ ဥေပကၡာျပဳလာၾကတယ္..။
ခရစ္စမတ္ရက္ေတြမွာ မင္းမပါရင္ ေျခာက္ေသြ့ေနလို ့တမ္းတခဲ ့ၾကေပမယ့္..ပြဲေတာ္ျပီးတဲ ့အခါ....
မင္းကို ျငီးေငြ ့လာၾကတယ္...သြားရင္းလာရင္း မင္းကို စိတ္ထဲမွာ ျငဴစူၾကတယ္..။
မင္းလည္း လူေတြရဲ ့ဆက္ဆံမႈေတြနဲ ့အခ်ိန္အခါေျပာင္းလာေတာ့ ပင္ကိုယ္ ကနူးညံ့ေပမယ့္ အနင္းခံဘ၀မွာ ျဖဴစင္ျခင္းေတြ
ေ၀းကြာျပီး... အေရာင္ေတြ စြန္းထင္းလာတယ္...
တျဖည္းျဖည္း မာေၾကာလာတာ..ကိုယ္သိတယ္...။ လူလို ေျပာရရင္ေတာ့ မ်က္ႏွာမာ”လာတာေပါ့ေလ..။
မခံနိုင္တဲ ့အဆံုး..မင္းဘ၀က အပူေတြမ်ားစြာနဲ ့..မင္းအရည္ေပ်ာ္ခဲ ့တယ္...။
အရည္ဘ၀ကေန ...မင္း....အေငြ ့အျဖစ္နဲ ့ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ ့အခါ...
ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ ့အခါ......................................။
အေငြ ့အျဖစ္နဲ ့ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့အခါ......။
ႏွင္းေရ.......။ ခဏေပါင္းမ်ားစြာ ေတြ ့ခံဲ ့ၾကေပမယ့္... ေဟာဒီ ၂၀၁၀မွာ..မင္းက ကိုယ့္ႏွလံုးသားထဲကို အသိတရားတခု မွတ္မွတ္ယယ ထည့္ေပးခဲ ့တယ္...။
ျဖူစင္စြာ ေပးဆပ္ျခင္းးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး
ျဖဴစင္စြာ...နာက်င္ပူေလာင္ျခင္းးးးးးးးးးးးးးးး
ျဖဴစင္စြာ...အရည္ေပ်ာ္ ေပ်ာက္ကြယ္ျခင္း...
ႏွင္းေ၇...စနိူးေရ...ေက်းဇူးေနာ္..။
မင္းနဲ ့ကိုယ္..ဘ၀ျခင္းဆင္တူေပမယ့္.....မင္းက သက္မဲ ့..ကိုယ္က သက္ရွိပါႏွင္းေရ...။
မႏွစ္က လာခဲ ့တဲ ့ႏွင္း မင္းဘဲ လားးးး.။
ေနာက္ႏွစ္လာမယ့္ႏွင္းက...အခု လာတဲ ့မင္းဘဲလားးးကိုယ္က မခြဲျခားနိုင္ဘူးႏွင္း..။
ဘ၀ျခင္းတူေပမယ့္ ကိုယ္ ...တခုေတာ့ တမ္းတမိတယ္...ႏွင္းရယ္..။
ခဏ ခဏ ဇာတ္ပို ့..
ခဏ ခဏ...အယုယခံ...
ခဏ.ခဏ အခ်စ္ခံ...
အနင္းခံ..........
အေျခခံ........
အမုန္းခံ..............အပယ္ခံ..
အ၇ည္ေပ်ာ္ခံေနရတဲ ့ ဘ၀မ်ားအတြက္... ကိုယ္တခုေတာ့ လိုခ်င္မိတယ္...ႏွင္း။
ခ်ဴပ္ျငိမ္းျခင္းပါ ..ႏွင္း၇ယ္...။
မင္းက သက္မဲ ့မို ့ မသိေပမယ့္ ကိုယ့္ရဲ ့ထက္ေအာက္ မ်က္ေတာင္မွာ ေအးခဲျပီး ကပ္တြယ္ေနတဲ ့
ကိုယ့္မ်က္ရည္ေလးေတြ သိပါတယ္ ႏွင္းရယ္..။
ႏွင္းေရ... မင္းနဲ ့ကိုယ္ သိပ္မၾကာခင္မွာ ခြဲရဦးမယ္ေနာ္... ကိုယ္ မင္းကို မေမ ့ပါဘူးႏွင္းေရ...။
အေၾကကြဲဆံုး ၂၀၁၀မွာ မင္းက ကိုယ့္အတြက္ အေကာင္းဆံုး ရပ္တည္မႈ ဘ၀ကို ျပေပးခဲ ့တဲ ့ျဖဴစင္ျခင္း ဆရာပါ...။
ကိုယ္..မင္းကို ျဖဴစင္ျခင္းေတြနဲ ့လြမ္းေနမွာပါ...။
ျဖဴစင္ျခင္းေတြနဲ ့လြမ္းေနမွာပါ...
ျဖဴစင္ျခင္းေတြနဲ ့လြမ္းေနမွာပါ...
ျဖဴစင္ျခင္းေတြနဲ ့လြမ္းေနမွာပါ........................................။


သစ္နက္ဆူး

Friday, November 5, 2010

ေၾကကြဲ..ေနာက္ကြယ္

ျပင္သစ္ညခ်မ္းဟာ ရင္နာျခင္းေတြ ေအာင္ျမင္ျခင္းေတြနဲ ့ျပည့္စံုလွပေနေပလိမ့္မယ္..။မျပည့္စံုျခင္လဲမျပည့္စံုေပဘူးေပါ့..။
ကိုယ့္စိတ္နဲ ့ဘ၀ ထပ္တူမက်ေလသမွ် အရာရာကအေကာင္းမျဖစ္နိုင္ဘူးေလ...။
ရင္နာတဲ ့စုတ္ခ်က္ေတြ ကိုယ္ေတြ ့၇တယ္။ဟန္ေဆာင္စုတ္ခ်က္ေတြလဲ ကိုယ္ေတြ ့ရတယ္..။ဟန္ေဆာင္ေလသမွ်ကလဲ ဘ၀အတြက္ဆိုတာ ကိုယ္ခ်င္းစာမိတဲ ့ခဏ..စုတ္ခ်က္တိုင္းဟာလွပေနတာပါဘဲ..။
ပက္ပစ္လိုက္စမ္းပါ..အနီေရာင္ေဆးစက္ေတြ...
ဘာလဲ ..
၀ယ္သူမၾကိဳက္မွာစိုးလို ့လက္တြန္ ့ေနတာလား...။ အင္းးးးးး
ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ကိုတိုင္ေတာင္ေတာင္ ပါတ္၀န္းက်င္ေ၀ဖန္မႈေတြေၾကာက္လို ့လက္တြန္ ့ေနခဲ့ရတဲ ့စုတ္ခ်က္ေတြနဲ ့စာ၇င္ ..
ခင္ဗ်ားတို ့ကေတာင္ အိေျႏၶထိန္းနိုင္ေသးရဲ ့.။
ပါရီရဲ ့ညက ၀ိုင္နံ ့ေတြသင္းေနသလားလို ့..။ခပ္ညစ္ညစ္ရယ္လိုက္သံကို ကိုယ့္ေဘးက သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ၾကားေနတာဘဲ..။
သူလဲရယ္ေနတာပါဘဲ..။ ခပ္နာနာ ရင္ခုန္ခ်က္ေတြနဲ ့ဆိုတာေတာ့ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္မေျပာလဲ သိေနတာပါဘဲေလ..။
စီးကရက္တိုေတြပ်ံ့ေနတဲ ့ျပင္သစ္လမ္းမေတြထက္မွာ လမ္းေလွ်ာက္ရင္းေတာင္ေတြးမိေသးတယ္...
အဲဒီစီးကရက္တိုေတြေတြေနာက္မွာ...ႏွလံုးသားဘယ္ႏွစ္ခု ျပာက်ေနသလဲေပါ့..။
ပါရီမွာေနရင္း ေသမွလူသိခဲ ့တဲ ့မိုဒီလွ်ာနီးကို လြမ္းတယ္...။အားငယ္တတ္တဲ ့ ဗင္းဆင့္ကိုလြမ္းတယ္..။
မိုဒီလွ်ာနီးေသဆံုးသြားျပီဆိုတာကိုသိျပီးတဲ ့ေနာက္ ခ်စ္တဲ ့ေမြးကင္းစ ခေလးကိုထားခဲ ့ျပီး....
တိုက္ေပၚကခုန္ခ်ျပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ခုန္ခ်အေသခံခဲ ့တဲ ့မီုဒီးရဲ ့ခ်စ္ဇနီးမိန္းကေလးကိုလြမ္းတယ္..။
ကိုယ့္ကို အဲသေလာက္ခ်စ္တဲ ့မိန္းကေလးေလးရွိခဲရဲ ့လို ့လားလို ့လဲ ခပ္ျပံဳးျပံဳးနဲဲ ့လက္ခ်ိဳးျပီးေရတြက္မိေသးတယ္..။
ဘာဘဲေျပာေျပာပါရီညကေတာ့ လူသိရွင္ၾကားလွပေနသလို ..လူမသိသူမသိေၾကကြဲေနတာေတြလဲ ရွိေနတာဘဲ..။
ဂုဏ္ျပဳလက္ေဆာင္...သိုု ့မဟုတ္..ခ်စ္ျခင္းလက္ေဆာင္ေတြေပးၾကတိုင္း...ႏွင္းဆီပန္းေတြလွတဲ ့အေၾကာင္းေျပာၾကတိုင္း
ႏွင္းဆီေတြလွပေအာင္ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ခဲ ့တဲ ့ ဥယာဥ္မႈးအေၾကာင္း တလံုးတေလမွ မဟခဲ ့ၾကတဲ ့လူေတြအၾကားမွာ...
ကိုယ္ကေတာ့ ႏြမ္းလ်လ်နဲ ့ျပံဳးေနမိတာဘဲ..။
ဘာဘဲေျပာေျပာကိုယ္လဲ ပါရီလမ္းမေတြထက္က ..စီးကရက္တိုတစ္ေကာင္ပါဘဲ..။
ါရီမွာမွ...မဟုတ္ဘူး...
ေဟာဒီကမ ၻာၾကီးမွာ လမ္းေပၚကစီးရက္တိုေတြ မ်ားသထက္မ်ားလာေလရဲ ့...။


သစ္နက္ဆူး

Saturday, October 9, 2010

အခ်စ္ဆိုတာ



အခ်စ္ဆိုတာ..................................

တိမ္ျပာတို ့လြင္းပါးမႈနဲ ့...............
့ျငိမ့္ေညာင္းျခင္းအတိျပီးေသာ ရင္ခြင္မွာ ရာဘင္ျဒာနတ္တဂိုးရဲ ့ ဂီတလကၤာကို
သိမ့္သိမ့္ဆတ္ဆတ္ခံစားျခင္းက
အခ်စ္၏ ေခၽြလင့္ေသာ လက္ကို မထိတထိလွမ္းရင္း လြမ္းေမာေစတဲ ့အရာ.....
ခ်ိဳပ်စ္ပ်စ္ရသဂီတလို ့..........
့မက္မက္ရႈိက္ရႈိက္ စြဲလန္းခဲ ့ေပမယ့္
မာယာပ်ားရည္တို ့လိမ္းက်ံထားေသာ...နတ္ဆိုးရဲ ့တေယာၾကိဳး..
မသိစိတ္အဟုန္နဲ ့ခ်စ္သူရနံ ့ကို ဖမ္းဆုပ္...ကမ္းပါးမွာျပဳတ္က်ေစေသာအရာ....
တြယ္တာစရာလို ့ဘဲထင္မွားေစတဲ ့ကဗ်ာ...။
တစ္ခါတစ္ခါ ေနရာမေရြး ေပါက္ဖြားတတ္ေသာ ဗိုင္းရပ္ကိုမွ ကိုယ္တြင္းနာအျဖစ္ တယုတယ သိမ္းခ်င္မိေစတဲ ့အရာ...။
ဒါကို.............
တစ္သက္တာလို ့အကၡရာထြင္းေနကာမွ
ေနာက္ေက်ာကိုေဆာက္နဲ ့ကိုယ္တိုင္ထြင္းခံလိုက္ရတဲ
့ယံုၾကည္မႈ ေဖာက္ဖ်က္ေရးသခင္မရဲ ့လက္နက္ပုန္း..........။
တခါတခါလ ဲအခ်စ္တံလွ်ပ္ေတြက
ကႏၱာရထဲကို ဆြဲသြင္းျပီး
လမ္းေပ်ာက္ျခင္းကိုျဖစ္ေစတတ္တဲ ့ပဥၥလက္..။
အခ်စ္ဆိုတာ............................
မာယာႏႈပ္ခမ္းကို တမ္းျခင္းေတြနဲ ့ သီဖြဲ ့စုပ္ယူေစေသာ က်ားကြက္..........။
အခ်စ္ဆိုတာ............................
ေတာင္ျပိဳတိမ္ထုရဲ ့ကမ္းပါးမွာမွ ဇာပ၀ါနဲ ့ရစ္ပတ္လို ့ သိမ့္သိမ့္နင့္နင့္ ေမ်ာလြင့္ေစတတ္ေသာ နတ္ဘုရားမရဲ ့လိႈင္းတံပိုးေလ...။
မထင္တဲ ့ေဒါင့္က ပံုရိပ္ထင္လာတတ္တာလဲ အခ်စ္...။
ထင္မွတ္ခဲ ့ေသာ အရာ အားလံုးခ်ဳပ္ျငိမ္းေစတာလဲ ခ်စ္သူရဲ ့အခ်စ္ေပါ့...။
ေႏွာင္ၾကိဳးတစ္ပင္လို လက္ျခင္းျမဲေစတာလဲ အခ်စ္.........................။
အခ်စ္ဆိုတာ.................
ရွိသမွ် ၾကိဳးမွန္သမွ် ျဖတ္ေတာက္လို ့အစိမ္းေရာင္ေတြ ကို ဖိတ္စာတစ္ေစာင္နဲ ့လူၾကံဳပါးတတ္တဲ ့မာယာသခင္ရဲ ့အျပဳံး....
အခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲလို ့မသိခင္ကတည္းက နတ္ပန္းဦးဆက္လို ့ရိုက်ိဳးရင္း ရင္ခတ္ ခြက္ခြင္းသံေတြၾကား ကကြက္မ်ားနဲ ့
၀ပ္တြား အခ်စ္ဖုရားမ အလိုက် ေပါ့...။
ခ်စ္သေလာက္ရူးေစ...
ရူးသေလာက္ခ်စ္ေစ....
က်ိန္စာေတြ ျပည့္ေနတဲ ့ႏွလံုးသားက်မ္း...
အာျဗဟမ္ကိုျပတဲ ့လမ္း...ေမွာင္ခ်င္သေလာက္ေမွာင္စမ္း...
မေၾကာက္တမ္း ရူးေစတဲ ့အရာ...။
အခ်စ္ဆိုတာ.....
ျမဴပု၀ါပါးေတြၾကား မွာ ေမွ်ာ္လင့္ရင္း စမ္းေလွ်ာက္ ေ၀းေ၀းၾကီးေရာက္မွ အဆိပ္ခိုးရယ္လို ့သိေစတဲ ့အရာ....။
အို...အခ်စ္ဆိုတာ....
ရိုင္းစိုင္းေသာေ၀ါဟာရနဲ ့ မနိႈင္းသင့္တဲ ့အရာ...
ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ ့လို ့ စံုလံုးကန္းယံု ပံုမအပ္သင့္တဲ ့အရာ.....။
အခ်စ္ဆိုတာ...
ကိုယ္ကလဲ သူမ်ားကို ဒါဏ္ခ်က္ျပင္းေစေသာ
ကိုယ့္ကိုလဲ တဖက္လူက ဒါဏ္ရာရေစေသာ....
အခ်စ္ဆိုတာ....တစ္ခါတစ္ခါ မြတ္သိပ္ေစတတ္ေသာ....
စကားလံုးေတြ ကဗ်ာေတြအျဖစ္ အန္ထြက္ေစတတ္ေသာ....အရာ။
ေျပာလို ့သာ ေျပာရတာပါေလ...
တစ္ကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ....
ကိုယ္ဘဲ ယုယပိုက္ေထြးျပီး ၊ ရင္ထဲမွာ ကိုယ္တိုင္ေမြးထားတဲ ့...
စပိန္ႏြားရိုင္း တစ္ေကာင္ပါဘဲ...။
အခ်စ္ဆိုတာ.....
ဒါဏ္ခ်က္သိပ္ျပင္းတယ္.....။
ဒါဏ္ခ်က္သိပ္ျပင္းတယ္.....။



ဘာရယ္လို ့ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အေဟာင္းေလးကို ျပန္သတိယလို ့ပါ။
သစ္နက္ဆူး

Sunday, October 3, 2010

တခါက......

တခါက...လို ့ဘဲ ေျပာရမွာပါ..။
ခင္မင္ရတဲ ့မေဆာင္းက မဒမ္ဆူးသီခ်င္းေတြ ျပန္နားေထာင္ခ်င္တယ္..ဒါေပမယ့္ နားေထာင္လို ့ဖြင့္လို ့မရဘူးလို ့ေျပာလာပါတယ္..။
ဘေလာ့ဂ္မွာ သီခ်င္းနားတင္လို ့ရေအာင္ ဘေလာ့ဂါ ကိုရန္ေအာင္ဆီက တက္ဂ္ေလးယူျပီး သီခ်င္းျပန္တင္ရင္း..
တခါက အေၾကာင္းေလးကို ေတြးမိတာပါ..။
တခါကပါ..
ထိုင္းမွာေနလိုက္ ၊ရြာမွာေနလိုက္..ရန္ကုန္တက္လို က္ လုပ္ေနတုန္းကေပါ့..။ မိတ္ေဆြေတြရဲ ့အခ်ီၾကီးေအာင္ပြဲခံတဲ ့ေန ့အေနနဲ ့ ၾကည့္ျမင္တိုင္ဘက္က “သည္ကေရာင္း ”လို ့အမည္ရတဲ ့စားေသာက္ဆိုင္မွာ ထိုင္ျဖစ္ခဲ ့ၾကပါတယ္..။
ဘီယာေတာ့ နည္းနည္းေသာက္ျဖစ္ပါတယ္..။ ေနာက္ဒိီလူေတြ နည္းနည္းျပဲလာေတာ့ အတင္းသီခ်င္းဆိုခိုင္းတာပါဘဲ..။
က်ေနာ္ကလဲ မဆိုခ်င္ဘူးျငင္း..မရပါဘူး..စားပြဲထိုးေလးကိုေခၚျပီး သီခ်င္းဆိုမယ္..ရလား ေမးေတာ့..
သိပ္ရတာေပါ့တဲ ့..။
အဲးီဆိုင္မွာ ပင္တိုင္တီးတာက ေဒါက္တာ အင္ဒရူးေကာင္း။
ေဒါက္တာအင္ဒရူးေကာင္းဆိုတာ ေအးခ်မ္းေမတို ့ ေဆာင္ဦးလိႈင္တို ့ကို တင္ေပးလို က္တဲ ့ဆရာ..။
က်ေနာ္ကလဲ မဆိုခ်င္ေတာ့ ညစ္တာပါဘဲ..။ ဆရာအင္ဒရူးေကာင္းနဲ ့မနီးစပ္ဘူးထင္တဲ ့သီခ်င္းေတြ ကို ေခါင္းစဥ္ေျပာတာေပါ့..စားပြဲထိုးေလးက သြားေမး...။ ရ၏။
ဒါေၾကာင့္လဲ ေဒါက္တာအင္ဒရူးေကာင္းျဖစ္တာေပါ့..။
ေနာက္ဆံုး...ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္ဘူးထင္တဲ ့“ေမာင့္မူပိုင္ရွင္ ”ရုပ္ရွင္ ကားထဲက “ ေမတၱာေစကၽြန္”ဆိုမယ္လို ့ေျပာလိုက္တာေပါ့..။
စားပြဲထိုးေလးက အားရ၀မ္းသာ လာျပန္ေျပာတာပါဘဲ.. “ အဲဒိီသီခ်င္းက ပိုအဆင္ေျပတယ္တဲ ့”
က်ေနာ္ညပ္ျပီ..။ဘယ္လိုမွေရွာင္လို ့မရေတာ့..ေဂ်ာ္ဒန္းနိုးေလးငိုက္စိုက္ေစာင္းျပီး စင္ေပၚတက္၇ေတာ့တာေပါ့..။
ေနာက္ဆရာနဲ ့တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ကီးကိုညိွျပီး.. ဆိုေတာ့တာေပါ့..။
ထူးထူးျခားျခား ေကာင္တာက ဆိုင္ပိုင္ရွင္က သီိခ်င္းကို စ၀င္လိုက္ကတည္းက ဆတ္ကနဲ ေနေအာင္လွည့္ၾကည့္ျပီး လူတစ္ရပ္ေလာက္ရွိတဲ ့ပန္းကုန္းၾကီးလာစြပ္တာပါဘဲ..။
ေနာက္ တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ ပန္းကုန္းေတြစြပ္လိုက္ၾကတာ...၁၀ကုန္းေက်ာ္ပါတယ္..။
ေနာက္ေအာက္ကတျခားလူေတါ ေတာင္းဆိုလို ့၃ပုဒ္ဆက္ဆိုခဲ ့ရေသးတယ္..။
သီခ်င္းဆိုျပီး ဆင္းကာနီးမွာ ေဒါ္က္တာကို ပန္းကုန္း၅ကုန္းနဲ ့ဆိုင္ကပင္တိုင္ဆိုတဲ ့မိန္းကေလးေတြကို ပန္းကုန္းတကုန္းဆီ ေ၀ေပးလိုက္တာပါဘဲ..သူတို ့ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္ၾကတယ္...ဒီပန္းကုန္းက သူတို ့အတြက္..အပိုေငြရမွာေလ..။
ေနာက္ေအာက္မွာဆက္ထိုင္ေနတုန္း..စားပြဲထိုးေလးက “အကို ့ ကို ဆိုင္ရွင္က စကားေျပာခ်င္ပါတယ္”ဆိုျပီးေခၚခိုင္းပါတယ္..။
သြားလိုက္ေတာ့ ေဒါက္တာပါရွိေနျပီးေမးတယ္ဗ်..။
“အခု..ဘယ္မွာဆိုေနတာလဲေပါ့..ျဖစ္နိုင္ရင္ ဒီမွာ ပင္တိုင္ဆိုေပးပါ” ဆိုျပီး ေဒါက္တာကိုယ္တိုင္ေျပာပါတယ္..။
က်ေနာ္ျငင္းခဲ့ပါတယ္..။
ေဒါက္တာလို ဂီိတအနုပညာရွင္မ်ိဳးနဲ ့နီးစပ္ရင္ ဘယ္ေလွကားထစ္ေတြ ရွိတယ္..ျမင့္တက္နိုင္တယ္ဆိုတာက်ေနာ္သိပါတယ္..။
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ျငင္းခဲ ့ပါတယ္..။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္က သီခ်င္းေတြ ဆိုခ်င္တာမဟုတ္ဘူးေလ..။
က်ေနာ့္ကို ေမွ်ာ္ေနတဲ ့မဒမ္ဆူးတို ့ရြာပါတ္၀န္းက်င္က ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ ့ဘ၀ကို ရုန္းကန္ေနရတဲ ့..(၇)ရက္ သားသမီးေတြ
မ်က္ႏွာေတြဘဲ ျမင္ေနတာ..။
သူတို ့လိုခ်င္တာ..အဆိုေတာ္မဟုတ္ဘူး...
၂လးံု၃လံုး ဂဏန္းေလးေတြ ခ်ေပးမယ့္...(..............)။
တခါတခါ...
ဘ၀ဆိုတာ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာထက္..
သူမ်ားျဖစ္ခ်င္တာေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးရမယ့္ အသိစိတ္ဓါတ္ေလးလိုတယ္ေလ...။
ဒီသီခ်င္းေလးက က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ၾကိဳက္သလို...က်ေနာ္ ေက်ာခိုင္းလိုက္တဲ ့ေလွကားထစ္ေလးတခုမို ့ ပိုသတိရေနမိတယ္..။
တခါက...ပါ။

ေမတၱာေစကၽြန္

သစ္နက္ဆူး

Saturday, October 2, 2010

အေျဖ

ဒိီလိုဗ်ာ...
က်ေနာ္က ငယ္ကတည္းက မိုက္ကယ္ကို ေတာ္ေတာ္စြဲလန္းသေဘာက်တာပါ..။ ကိုယ္တိုင္စင္ေပၚေရာက္လာတဲ ့အခ်ိန္မွာ
သူ ့စတိုင္သူ ့အကေတြက က်ေနာ့္ကို အမ်ားၾကီးကူညီခဲ ့ပါတယ္..။ ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ က်ေနာ္ မိုက္ကယ္ကို ခ်စ္ေနတာဘဲ.။ သူ..ျပသနာေတြ တစ္ေလွၾကီးရင္ဆိုင္ေနရခ်ိန္မွာလဲ အေ၀းက ေမတၱာပို ့ေပးျပီး သူ ့ကို စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္တယ္..။
ငယ္ကတည္းက စြဲလန္းခဲ ့ရတဲ ့ျမင္ဆရာ၊ၾကားဆရာပါ..။
လန္ဒန္က စလို ့သူ ့ရိႈးပြဲေတြ ျပန္စေတာ့မယ္ဆိုတာၾကားေတာ့ ၀မ္းသာမိတယ္..အားေပးခ်င္ခဲ ့တယ္..။
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္အလုပ္ခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္တပည့္ေလးက ဖုန္းဆက္လာတယ္..။ ဆရာ့ရဲ့ဆရာ ..ဆံုးသြားျပီတ့ဲံ...။ဘယ္လို မွေတာင္ အလုပ္ဆက္မလုပ္နိုင္ခဲ ့ပါဘူး..။
သမီးကလဲ ေက်ာင္းကေနဖုန္းဆက္လာတယ္..စိတ္မေကာင္းဘူး...
သားအဖေတြ ညဘက္စံုေတာ့ “ အေဖ..သမီးတို ့ကို မင္းသားဘ၀နဲ ့ရွာေကၽြးခဲ ့တဲ ့အခ်ိန္ေတြမွာ..မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္အကနဲ ့ဆုေတြ အမ်ားၾကီးရခဲ ့ဘူးတယ္..သမီးတို ့စားခဲ ့တဲ ့ထမင္းလုပ္ေတြမွာ မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္ရဲ ့ေက်းဇူးေတြပါတယ္...ေက်းဇူးဆိုတာ
ျပန္ဆပ္ဘို ့ထက္..ေက်းဇူးတရားကို နားလည္သိတတ္ဘို ့က ပိုအေရးၾကီးတယ္” လို ့ ေျပာျပျပီး သားအဖတစ္ေတြ ေနာ္ေနာ္ကအစ..ဘုရားစင္မွာေရာ အိမ္မွာပါ ဖေယာင္းတိုင္မီးေတြ ထြန္းျပီး...ေကာင္းမြန္ရာ ဘံုဘ၀ေရာက္ဘို ့ဆုေတာင္းခဲ ့ၾကတယ္..။
ဒါေပမယ့္ ထမင္းေတာင္မစားနိုင္ဘူးဗ်ာ..။ အလြမ္းမေျပဘူး..။
တအိမ္လံုးလဲ ကြန္ျပဴတာ ၄လံုး မိုက္ကယ္ရဲ ့သီခ်င္းေတြ ညံေနတာဘဲ..။
....
က်ေနာ္ကလဲ လူတစ္မ်ိဳးလြမ္းျပီဆို ဘယ္သူ ့မ်က္ႏွာမွ မေထာက္ဘဲ ကို လြမ္းတတ္တာ..။
အဲဒီမွာ....က်ေနာ့္မ်က္စိထဲမွာ ႏွာတံေသးေသးစင္းစင္းေလးတခုကို ေတြ ့တာဘဲ။
မင္းးးမိုက္ကယ္၈်က္ဆင္နဲ ့တူတယ္ကြ လို ့ေျပာေတာ့...
“ ဘာမွမဆိုင္ဘူး အေ၀းၾကီးဘဲတဲ ့”
ဒါဆို လက္ေတြ ့ျပမယ္ဆိုျပီး အတင္းဆြဲေခၚ..၊ သူက ရုန္း ..ေနာက္ဆံုးေခ်ာ့ေမာ့ျပီး..မိတ္ကပ္ကို အသားေရာင္ ေလွ်ာ့လိမ္း...
ႏွာတံကို ပိုထင္းေအာင္ ေဖၚ..။ ႏႈတ္ခမ္းနီကို ေနရာခ်ဲ ့ျပီးဆိုး...သမီးငယ္က ဆံပင္ေတြ လိုခ်င္တဲ ့ပံုစံရေအာင္လုပ္..။
ေနာ္ေနာ္က ဦးထုပ္ငွားေပးတယ္..။ သမီးၾကီး၀ယ္ထားတဲ ့မ်က္မွန္ေတြ အကုန္ခ်ျပီး...တခုျပီးတခုတပ္ခိုင္း..။
ေနာက္ရယ္တဲ ့ပံု...သူရယ္ပံုက ရိုးရိုးရယ္(ရီ)ေနတာ..။
ကိုယ္က အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖဲရယ္ခိုင္း။အမ်ိဳးေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္..ရယ္ပံုရယ္နည္းကို မိုက္ကယ္ရဲ ့ပံုေတြျပျပီး...ျဖဲစိစိရယ္ခိုင္း။
ျဖဲစပ္စပ္ရယ္ခိုင္း..သြားေစ ့ျပီး ျဖဲရယ္ခိုင္းနဲ ့..။
ၾကာေတာ့ သူ ့ပါးစပ္ေတြ ေညာင္းလာျပီးဆိုျပီး စိတ္တိုလာလို ့မနည္းေခ်ာ့..။
ေနာက္ မီးအလင္းအေမွာင္ ..မ်က္ႏွာက်..မိုက္ကယ္က ပါးေခ်ာင္က်တယ္..သူက ျပည့္တယ္ဆိုေတာ့ ၄၅ဒီ၈ရီ ေစာင္းျပီးရယ္ခိုင္း..။
ပံုေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရိုက္ျဖစ္တယ္...တခ်ိဳ ့ စမ္းသပ္ရယ္တာက်င့္ေနတဲ ့ပံုေတြဆို ေတာ္ေတာ္ ရယ္ရပါတယ္..။
အဲဒီပံုေတြေတာ့ မတင္ေတာ့ပါဘူး..သူစိတ္ေကာက္မွာလဲ စို း၇တယ္..။
အေျဖကေတာ့ သစ္နက္ဆူး မဟုတ္ေရးခ်မဟုတ္ပါ။ လုံး၀ဥသံု မဟုတ္ပါ..။
သူကေတာ့... ခ်စ္ရပါေသာ...မဒမ္ဂ်က္ဆင္ဆူးပါ ခင္ဗ်ား..။

ကိုေအာင္(ပ်ဴနိုင္ငံ)ကေတာ့ အေျဖနည္းနည္းေလးနီးစပ္သလိုပါဘဲ..။
ဒီပေဟဠိ ဆိုတဲ ့ပို ့စ္ကို တင္ျပီး ေကာ္မန္ ့ေတြ တက္လာမွ..မဒမ္ဆူးကို ေခၚျပလိုက္တာ..
.“ကိုယ္မေျပာလားးးး... မင္းက မိုက္ကယ္ဂ်က္တဆင္နဲ ့တူတယ္ဆို တာ..အခု ကိုယ့္မိတ္ေဆြေတြကေတာင္ ..ေျပာကုန္ၾကျပီ”
ဆိုမွ မဒမ္ဆူးၾကီး တခြိခြိနဲ ့သေဘာေတာ္ေတြ က်ေနလိုက္တာ...။
ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာဘဲ ထင္လို ့လားေတာ့ မသိပါဘူး...ပို ့စ္တင္ျပီး ေကာ္မန္ ့ေတြ ေခၚျပျပီးတဲ ့ေနာက္မွ..
မဒမ္ဆူး ရယ္တာ အရင္ကလို မဟုတ္ေတာ့ဘူး...
ျဖဲစိစိနဲ ့...အဟုတ္။






























သစ္နက္ဆူး

Friday, October 1, 2010

ပေဟဠိ....




ဘယ္သူလို ့ထင္လဲ....
ဘယ္သူနဲ ့ဆင္လဲ..... ခင္မင္တယ္ဆို ေျဖၾကည့္ပါ..ေနာက္ရက္မွာ အေျဖေပးမယ္..မွန္ေအာင္ေျဖနိုင္ရင္ ပံုတူတပံု
photoshop နဲ ့ဆြဲေပးမယ္..။


သစ္နက္ဆူး

Tuesday, September 28, 2010

ရသ






အရင္ ပို ့စ္ေလးဖတ္ျပီး..အပူဟပ္တာေတြ အပူကူးတာေတြ မဲပူၾကီးျဖစ္တာေတြ ေပါ့ပါးေစဘို ့..ဟိုတေလာက ဆြဲထားတဲ ့ပန္းခ်ီကားေလးတင္ေပးလိုက္ပါတယ္..။ မွီျငမ္းပံုပါ..တရုပ္ျပည္က မျပည့္စံုတဲ ့ေမာင္ႏွမ၃ေယာက္ရဲ ့ဘ၀ေလးကို ခံစားမိလို ့ပါ..။
ရွားရဲမီး အပူဟပ္တာနဲ ့စာရင္ နဲနဲ သက္သာမယ္ထင္ပါတယ္..။
ေပါက္ရဲ ့ဆီက အုန္းထမင္းနဲ ့ဂ်ိဳးကင္စားရင္း ဒီိကေလး၃ေယာက္ကို စိတ္ကူးေလးနဲ ့ေကၽြးၾကည့္ေပါ့..။

Monday, September 27, 2010

အလြမ္း

စာေတြမေရးျဖစ္ခဲ ့တာ..ေတာ္ေတာ္ပင္ၾကာခဲ ့ျပီ..။
ပန္းခ်ီလဲ မေရးျဖစ္..။
စိတ္ထဲမွာ မႈန္မိႈင္းမိႈင္းနဲ ့ပင္.။ တခါတရံဆိုတာထက္ စိတ္က ကိုယ္မွီထိုင္ေနက် ထေနာင္းပင္ေတြကို သတိယေနမိတယ္..။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မေပ်ာ္တာေတာ့ သိေနတယ္..။
ငယ္တုန္းက သင္ခဲ ့ရတဲ ့ေရွးအမည္မသိစာဆိုရဲ ့ကဗ်ာေလးကို အထပ္ထပ္ စိတ္နဲ ့ရြတ္ဆိုမိတာလဲ ခဏခဏ။
ငယ္တုန္းက ေဆာင္းတြင္းမီးလႈံရင္းထိုကဗ်ာေလးကို သတိ၇တာနဲ ့မီးလံႈေနတဲ ့လက္ေတြ ျပန္ရုပ္မိဘူးတာကို သတိရသည္..။
ေတာထဲသြားရင္း ရွားပင္ေတြကို ၾကည့္ျပီးေၾကကြဲသလို ျဖစ္ဘူးခဲ ့သည္..။
ကိုယ္ကပင္ စိတ္ေပ်ာ့ညံ့လြန္းတာလား..။
လြမ္းတတ္လြန္းတာလား....။
အမွတ္ရဆံုးစာေၾကာင္းေလးကို ထပ္ခါထပ္ခါရြတ္ရင္း.. ကိုယ့္ရင္ေတြ ပူရပါသည္..။

.......
.......
ေန၀င္စ...ခ်ိဳး(ဂ်ိဳး)မရယ္ ကူ.....
......
......
......
ရွားရဲမီးတြင္ ရဲရဲငယ္ကင္သည္.....
ရွားရဲမီးတြင္ ရဲရဲငယ္ကင္သည္.....
ရွားရဲမီးတြင္ ရဲရဲငယ္ကင္သည္.....
ရွားရဲမီးတြင္....... ရဲရဲငယ္.....ကင္သည္.....။

သစ္နက္ဆူး

Wednesday, July 28, 2010

ေသဆံုးျခင္းမႏ ၱာန္

နွလံုးသားရင္ျပင္ဟာ
အနိုင္အရံႈးသတ္ပုတ္ရတဲ ့ ကြင္းျပင္တခုမဟုတ္ခဲ ့ပါဘူး
တိတ္တခိုးၾကည္နူးျခင္းမ်ားးနဲ ့ေပ်ာ္ေနရမယ့္အခ်ိန္……
သို ့မဟုတ္…………..
တိတ္တခိုးၾကည္နူးေနတဲ ့အခ်ိန္မွာ
မင္း ဘာေၾကာင့္မ်ား သတ္ကြင္းတခုအျဖစ္ေက်ျငာခဲ ့ရတာလဲ..။
ႏွလံုးသားထဲကပန္းတပြင့္ကို မႏၱာန္ေတြ မႈတ္ရင္း
ငါေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကို ေျမၾသဇာျဖစ္ေစခဲ ့တယ္..
ဘာအတြက္ေၾကာင့္ ဘာေတြမွားခဲ ့ရတာေလလဲ
ျမတ္နိုးျခင္းတရားေတြ…
သံေယာဇဥ္စကားေတြ အထပ္ထပ္ရြတ္ခဲ ့ရတဲ ့ပန္း
နမ္းရိႈက္မိခါမွ ..
(……….) ေရ..မင္းက ႏွင္းဆီပန္းမဟုတ္ဘဲ
ငါ့ကို ရစ္ပတ္ဆြဲယူ အေသသတ္မယ့္ အသားစားပန္း
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ေလ…
မင္းသတ္လိုက္ပါ….
မေသခင္အခ်ိန္ေလးမွာ ငါသိလိုက္တာက
မႏၱာန္မွားခဲ ့တဲ ့
ေမွာ္ဆရာ ဥယာဥ္မႈးရဲ ့ႏွလံုးသား
သူပ်ိဴးတဲ ့ပန္းအတြက္ခ်စ္ျခင္းမ်ားနဲ ့အေသခံသြားလိမ့္မယ္။


သစ္နက္ဆူး

Tuesday, March 16, 2010

အနီး အေ၀း

လူသည္ ဘ၀တခုကို စြဲလန္းျခင္းစိတ္ျဖင့္ အရင္းခံကာ ျဖစ္တည္ၾကသည္..။ ေမြးဖြားျခင္းမတိုင္မွီက စတင္ သေႏၶတည္ေသာ စြဲလန္းစိတ္သည္
( ဘုရား ၊ရဟႏ ၱာမွ အပ) ေသသည္အထိတိုင္ ဖယ္ခြာဘို ့မလြယ္လွေပ။
ဘ၀ဘ၀မ်ားစြာက စြဲလန္းျခင္းေၾကာင့္ ဘ၀မ်ားစြာကိုပင္ ထပ္ျဖစ္ေစသည္။ ေလာကုတၱရာလမ္းအျမင္အရ ရုပ္နာမ္တြဲျပီးျဖစ္ေပၚလာေသာ သတၱ၀ါတိုင္း စြဲလန္းစိတ္ မကင္းေပ..။
ထို ့ထက္ ပိုသည္က လူ ့နယ္ပယ္ သို ့၀င္ေရာက္လာျပီးသည့္ေနာက္ က်င္လည္ၾကီးျပင္းရေသာ အသိုင္းအ၀န္းတြင္ ေရွးရိုးစြဲလန္းမႈတို ့ ့ကိုထပ္မံသင္ယူရျခင္းပင္ျဖစ္သည္..။ ေနမႈ၊ထိုင္မႈ၊ ေျပာမႈ၊ဆိုမႈ
အပါအ၀င္ ယံုၾကည္မႈမ်ားကိုပါ ေခါက္ရိုးက် လိုက္နာရေတာ့သည္…။
ထိုလိုက္နာသင္ယူရေသာ သေဘာတရားတို ့သည္ပင္လွ်င္ အနီးအေ၀း သေဘာကို ျဖစ္ေပၚေစသည္။
မ်ိဳးကြဲ ငါးတစ္ေကာင္ကို အျခားမ်ိဳးမတူေသာ ငါးအုပ္ထဲသို ့ေရာထည့္လိုက္ေသာ္လည္း ထိုငါးသည္ ဘ၀ ေျပာင္းမသြားနိုင္ေပ။ ဥပမာ…ငါးခူတစ္ေကာင္ကို ငါးသေလာက္ေမြးထားေသာ ကန္ထဲသို ့ထည့္လိုက္ေသာ္လည္း ထိုငါးခူသည္ ငါးသေလာက္ျဖစ္မသြားပါ..။ သူ ့တြင္ ကိုယ္ပိုင္အမူအရာ၊ ကိုယ္ပိုင္အေရာင္အဆင္း ရွိေနျခင္းေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္..။ သို ့ေသာ္ သဘာ၀သတ္မွတ္ခ်က္ႏွင့္ မူေသ
ရုပ္ျဖစ္တည္မႈအရ..သူသည္ လံုး၀ျငင္းမရေသာ ငါးစစ္စစ္တစ္ေကာင္သာ ျဖစ္သည္။
က်ေနာ္သည္ ငယ္ကတည္းက မိဘမ်ားႏွင့္အတူေနရေသာ္လည္း ေ၀းေနခဲ ့သည္..။
က်ေနာ္ အၾကိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စဥ္းစားခဲ ့သည္..စဥ္းစားျပီးတိုင္းလည္း က်ေနာ္ျပံဳးတတ္သည္။
က်ေနာ့္သား ေနာင္ေနာင္ကို ေမြးကင္းစ ကတည္းက…ဥပမာ မမိုးခ်ိိဳသင္း…သို ့မဟုတ္..ေပါက္…သို ့မဟုတ္ မမခင္ဦးေမ၊ ပန္ဒို၊မသက္ေ၀….သူတို ့ေတြထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုမ်ား ၊ဇာတိလမ္းျပတ္၊ ဇာတိေပ်ာက္က်ေနာ္ ေပးခဲ ့လွ်င္၊ ေနာင္ေနာင္ ၾကီးလာေသာအခါ က်ေနာ့္ကို အေဖဟု သတ္မွတ္မည္မဟုတ္ သလို၊ နာယူၾကီးျပင္းမႈသေဘာတရား၊ စဥ္းစားဆင္ျခင္ဆံုးျဖတ္ပံု၊ ေနထိုင္မႈ စ၇ိုက္
တို ့သည္ က်ေနာ္ႏွင့္ လားလားမွ် တူမည္မဟုတ္ေပ..။
ဆိုလိုျခင္သည္က လူတစ္ေယာက္ ၾကီးျပင္းရေသာ ပါတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ ဆိုးေပးလိုက္ေသာ အေရာင္ သေဘာကို ေျပာလိုျခင္းပင္။
က်ေနာ္က ပံုစံခြက္ဆန္ေသာ ဘ၀ကို မၾကိဳက္တတ္ပါ၊ သို ့ေပမယ့္ စဥ္းစားျခင္းကိုေတာ့ ၾကိဳက္သည္။
ငါးတစ္ေကာင္ ဘ၀ေျပာင္းမသြားေသာ္လည္း လူသည္ စဥ္းစားဆင္ျခင္တတ္ေသာ သေဘာႏွင့္ မသိမသာေလးညင္သာစြာကပ္ပါလာတတ္ေသာ စြဲလန္းျခင္းေၾကာင့္ ဘ၀ေတြျခားနိုင္သည္..။
လမ္းေတြ ေျပာင္းနိုင္သည္..။ ရပ္တည္မႈေတြ ေျပာဆိုမႈေတြ ေျပာင္းလဲနိုင္သည္။ အထူးျခားဆံုးကား
နီးလွ်က္နဲ ့ေ၀းသြားနိုင္သည္..။
ဘာသာေရးသေဘာတရားေတြကို က်ေနာ္မေျပာခ်င္ ၊မေရးခ်င္ေသာ္လည္း မိဘရင္ခြင္ႏွင့္
ေ၀းခဲ ့ရေသာ ၊ေ၀းေနဆဲျဖစ္ေသာ က်ေနာ္ကေတာ့ က်ေနာ္ၾကံဳေတြ ့ရေသာ အေၾကာင္းအရာ၏
အ၇င္းခံ ကို ေျပာမွရမည္။
မွတ္မွတ္ရရ က်ေနာ္ ၃တန္းအရြယ္ေလာက္ကျဖစ္သည္၊ အိမ္ေတာင္ဘက္ ျမက္ခင္းျပင္ၾကီးထဲတြင္ ႏြားေတြ ျမက္စားေနသည္ကို ၾကည့္ရင္း ကမၻာၾကီးသည္ အျပားၾကီး၊ အေပၚက မိုးတိမ္ အခံုးၾကီးႏွင့္ အုပ္ထားျခင္း မဟုတ္ေၾကာင္းကို ဘယ္ကေနဘယ္လို စဥ္းစားလိုက္မိမွန္းကို မသိပါ..။
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္သိလိုက္ေသာ အေၾကာင္းအရာကို အိမ္သို ့ျပန္ေျပးလာျပိး အကိုအၾကီးဆံုးကို
ကမၻာၾကီးသည္ အျပားၾကီး မျဖစ္နိုင္ေၾကာင္း ေန၀င္ ေနထြက္ျခင္းသည္ အေရွ ့မွ ထြက္ျပီး အေနာက္အရပ္သို ့၀င္ျခင္းေၾကာင့္ ကမ ၻာသည္ လံုးကို လံုးရမည္။ အကယ္ေရြ ့အျပားၾကီးကို အမိုးအုပ္ထားပါက ဒီေန ့..မနက္ ေနလးံုသည္ အေရွ ့မွ ထြက္ျပီး အေနာက္ကို ၀င္လွ်င္ ေနာက္ေန ့မနက္လင္းလွ်င္ ေန သည္ အေနာက္အရပ္မွျပန္ထြက္ကိုထြက္၇မည္..ယခု အေနာက္က ေနမထြက္ဘဲ အေရွ ့အ၇ပ္ကပင္ ေနျပန္ထြက္ျခင္းေၾကာင့္ ၊ ကမ ၻာၾကီးသည္ လံုးေနသည္ဟုေျပာျပေသာအခါ နဖူးကို လက္သီးႏွင့္ ခတ္ဆတ္ဆတ္ ထို းျပီးသည့္ေနာက္ အေဖတို ့ကို သံေတာ္ဦးတင္ျပီးသကာလ တမ်ိဳးလံုးတစ္ေဆြလံုး တစ္မိသားစုလံုး ျပားေနေသာ ကမ ၻာၾကီးကို က်ေနာ္တစ္ေယာက္ထဲ ထူးထူးျခားျခား လံုးေသာေၾကာင့္ ညေနစာထမင္းလံုး၀မေကၽြးဘဲ ထားေလသည္။
ကေလးေတြး ကေလးအသိႏွင့္ က်ေနာ္စဥ္းစားေျပာဆိုလိုက္ေသာ အလံုးအျပားဇာတ္လမ္းသည္
အနီးအေ၀း၏ အစဟု က်ေနာ္ ထိုစဥ္က မထင္ခဲ ့ပါ..။
က်ေနာ္ ၄တန္း ေက်ာင္းသားအရြယ္တြင္ အေမ ့၏ဖခင္ က်ေနာ့္ အဘို း ဗလီေက်ာင္းတြင္ ၀တ္ျပဳအျပီး
စားေသာက္မႈမ်ားအားလံုးျပီးေသာ အခ်ိန္တြင္ ေက်ာင္းသမံတလင္းေပၚတြင္ ပစ္ခ်ထားခဲ ့ေသာ ဌက္ေပ်ာခြံကို နင္းျပီး ေခ်ာ္လဲက်ျပီး ဦးေဏွာက္ေသြးေၾကာျပတ္ကာ ဆံုးပါးခဲ ့သည္။ထိုစဥ္က က်ေနာ္မငိုပါ။
ငိုရမည္ဟု မသိပါ.။ မမ( အမ ၀မ္းကြဲ )လက္စြမ္းျပ လိမ္းေပးထားေသာ သနပ္ခါး ပါးကြက္ၾကားေလးႏွင့္
အိမ္ေရွ ့မွာထိုင္ေနတုန္း မမအမ်ိဳးသား ကိုခ်စ္ေဆြက “ညီညီ မင္းအဘို းဆံုးတာ မင္းက မငိုဘဲနဲ ့သနပ္ခါးေတြလိမ္းျပီး လာထိုင္ေနတယ္…ဖ်က္လိုက္ဖ်က္လိုက္” သူေျပာမွ သနပ္ခါးဖ်က္ရမည္ဆိုတာသိျပီး တံေတြးႏွင့္ ပြတ္သတ္္ ဖ်က္လိုက္ရသည္..။
ငိုရမတဲ ့လား………
ငိုရမတဲ ့လား……..
ဒါဆို……ဘာသာေရးေန ့ၾကီးမ်ားတြင္ လႈဒါန္းေသာသေဘာျဖင့္ ႏြားမ်ားကို သတ္ကာ အရပ္ေ၀ၾကသည္။
မသတ္ျဖတ္မွီ ႏြားကို ပန္းေတြ ဆင္ေပးထားျပီး တိုင္မွာ ခ်ည္ထားခ်ိန္တြင္ ႏြားမ်ား မ်က္ရည္က်ေနသည္ကို က်ေနာ္အမ်ားၾကီိးေတြ ့ဘူးပါသည္။ ဆိတ္ကေလးေတြဆို လွ်င္ မ်က္ရည္က်ရံုတင္မက အဆက္မျပတ္ ေအာ္ေနတတ္သည္..။
ေသဆံုးျခင္း …သတ္ျဖတ္ျခင္း
ငိုေၾကြးျခင္း…………………….
“ေသ”ေသာအခါ ငိုၾကျပီး…“ သတ္” ေသာအခါ အဘယ္ေၾကာင့္ မငိုသနည္း…
အသတ္ခံရသူတို ့၏ မ်က္ရည္ကို အဘယ္အေၾကာင္းအရာက မျမင္မေတြ ့့နိုင္ေအာင္ ကာဆီးထားသနည္း။
အဘိုးဆံုးေသာေန ့……၄တန္းေက်ာင္းသားအရြယ္တြင္
“တိရိစၦာန္သတၱ၀ါ၊တို ့သည္ လူသားမ်ားစားရန္ ……………………..မွ ဖန္ဆင္း ေပးထားသည္ ဟူေသာ
စကားသည္..တဖက္သားကို မညွာတာရာေရာက္သည္..မညီမွ်ဟု ေတြးမိလိုက္သည္ႏွင့္ မမေယာက်ၤားကို က်ေနာ္ အေမၾကီး( အေဖ့မိခင္) တို ့အိမ္သြားေတာ့မယ္ဟုေျပာျပီး တခါတည္း ထထြက္ခဲ ့သည္.။
ေနာက္ေန ့မာမီ( က်ေနာ့္အေမ)ႏွင့္ ေတြ ့ေသာအခါ “မင္းမေန ့က မင္း“သာသာ”(အဘိုး)မရပ္ဒ္( အသုဘ အခမ္းအနား)မွာတုန္းက ကပါရ္ဆန္(သခ်ိၤဳင္း) မွာ မေတြ ့ဘူး ..ဘယ္သြားေနလဲ ”ဟု ေမးေသာအခါ
“ အေမၾကီးတို ့အိမ္မွာ ပန္းခ်ီဆြဲေနတယ္” ဟု ေျပာျပီးေသာအခါ မာမိီ ထပ္ငို ေလသည္..။
မာမီငိုေနသည္ကို ၾကည့္ျပီး က်ေနာ္စိတ္မေကာင္းပါ..။
တျဖည္းျဖည္းနဲ ့က်ေနာ္ပိုျပီး ေ၀းခဲ ့ေလျပီ..။
စာဖတ္အားေကာင္းလာသည္ႏွင့္အမွ် က်ေနာ္သည္ အိမ္မွာ သီးျခားအေရာင္ တစ္ေရာင္ျဖစ္လာခဲ ့သည္..။
ဘယ္လိုမွ ေရာစပ္မခံေသာ …ဆန္ ့က်င္ဖက္ အသြင္ေဆာင္သည့္ အေရာင္ျဖစ္လာေသာအခါ…..
က်ေနာ္ မိဘရင္ခြင္ႏွင့္ အေ၀းၾကီးေ၀းခဲ ့ေပျပီ။
…………………..
…………………..
…………………..
သမီးၾကီး ၆ႏွစ္အရြယ္ေလာက္တုန္းက က်ေနာ္ ပန္းခ်ီဆြဲျခင္း ခဏနားသည့္အခ်ိန္တြင္ သမီးႏွင့္ အတူေဆာ့သည္။ လက္ေ၀ွ ့ထိုးတမ္း နပန္းလံုးတန္း ကစားသည္၊ ပထမ သမီးကို အနိုင္ေပးျပီး ကိုယ္က ေအာက္ကဘဲေနေပးသည္..သူေမာေနမွ ေျခေတြ လက္ေတြကို ကိုယ္က ခ်ဴပ္ထားျပီး သူမရုန္းနိုင္ခ်ိန္ဆို က်ေနာ္က သမီး ေမးေစ ့ေလးကို ကိုင္ျပီး…
“ ကိုင္း…ဘာတတ္နိုင္ေသးလဲ …ကိုယ့္လူ..”ဟု ျပံဳးျပီးေမးလွ်င္…
“ ဘာမွ မတတ္နိုင္ေတာ့ပါဘူး ေဖ့ေဖ ရယ္” ဟု သမီးက ေျပာတတ္သည္။
………………………….------…………………………
က်ေနာ္ ျပည္တြင္းမွာ ေနထိုင္စဥ္ကလည္း မိဘကို ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ဘူးပါသည္။
ထိုင္းနိုင္ငံမွာ ေနထိုင္တုန္းကလည္း တတ္နိုင္သေလာက္ ေထာက္ပံ့ပါသည္။ သို ့ေသာ္ က်ေနာ္ မေထာက္ပံ့့လွ်င္လည္း ဘာမွကို မႈစရာမလိုေအာင္ အေဖတို ့က စီးပြားေရးေကာင္းပါသည္..။
ဥေရာပ ေရာက္ျပီိးသည့္ေနာက္ေတာ့ ထူးထူးဆန္းဆန္း ပစၥည္းေတြပို ့ေပးပါသည္..။ ေငြေၾကးလဲ
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေထာက္ပ့့ံေပးခဲ့ပါသည္။ နာရီ၊ ကင္မရာ အမ်ိဳးမ်ိဳး ၀ယ္ေပးခဲ ့ရာက
အေဖက …ငါးမွ်ားတန္ ေကာင္းေကာင္း ၀ယ္ေပးပါ..တဲ့..။
ငါးမွ်ားတန္က ေစ်းမၾကီးပါ….သို ့ေသာ္ က်ေနာ္ ဘယ္လိုစိတ္နဲ ့၀ယ္ရမွန္း မသိ။
ကြင္းဆက္ေတြကို စဥ္းစားေနရင္း လက္တြန္ ့ေနခဲ့သည္။ ေငြကိုသာ ခဏခဏ ပို ့ျပီး၊ ငါးမွ်ားတန္ကို ေမ့ခ်င္ေယာင္ေသာ္လည္း အေဖကေတာ့ ခဏခဏ ထပ္မွာခဲ ့သည္..။
ကိုယ္တိုင္ သူ ့အသက္သတ္ျခင္းသည္ အကုသိုလ္အလုပ္ဟု စြဲလန္းေနစိတ္ႏွင့္ ၾကံရာပါျဖစ္မွာ
ေၾကာက္ျပီး မ၀ယ္ေပးျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
“ ျမစ္၏ တစ္ဖက္ကမ္းမွ ဟိုမွာဘက္ကမ္းသို ့ေဖာင္ကို အသံုးျပဳျပီး ကူးခတ္သြားသူသည္ တစ္ဖက္ကမ္းသို ့ေရာက္ေသာအခါ မိမိစီးနင္းလာေသာ ေဖာင္ကို သယ္ယူျပီး ထမ္းသယ္သြားစရာမလို ေပ”။
ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္ကိုသာ ၾကည့္ရႈေစေသာ တရားသေဘာကို ႏွလံုးသြင္းျပိီး…………………………
သူငယ္ခ်င္း (ငါးမွ်ား ဆရာၾကီး) အကူအညီျဖင့္ ငါးမွ်ားတန္ အေကာင္းစား တလက္ ၀ယ္ပို ့ေပးခဲ့ေလသည္..။ ပို ့ေပးျ႔ပီးေနာက္ အေဖ့ဘက္ကလဲ ဘာမွ မေျပာ ကိုယ့္ဘက္ကလဲ ၀ယ္ေပးခဲ့သည့္
အျဖစ္ကို ေမ ့နိုင္ေအာင္ ေနထိုင္ခဲ ့ေလသည္..။
ေငြကိုေတာ့ ၂လတခါ အလံုးအရင္းနဲ ့ပို ့ေပးျပီး ေက်းဇူးဆပ္ခဲ ့ပါသည္..။
ငါးမွ်ားတန္ေလးကိုလဲ ေမ့သေလာက္ျဖစ္ေနခဲ ့ေပျပီိ..။
…………………………………
…………………...
ဲ ျပီးခဲ့တဲ့ တပါတ္ႏွစ္ပါတ္ေလာက္က မမက သူ ့တူမေတြနဲ ့သူ ့ေယာင္းမအတြက္ အမရပူရ ၾကိဳးၾကီးခ်ိတ္ထမီနဲ ့
ေမရွင္ ရင္ဖံုးအက်ီ ၤေလးေတြ ပို ့ေပးလာရင္း ပါလာသည့္ စာေတြကို အားရပါးရဖတ္ရသည္…
အေဖ ေရးလိုက္ေသာ စာလဲ ဖတ္ရပါသည္...............။
“ ညီညီေရ…မင္းပို ့ထားတဲ ့ေငြေတြကို စုစည္းထားျပီး အလုပ္တခု လုပ္ထားတယ္..အရင္က မေျပာေသးတာက လုပ္ငန္းလဲ အေကာင္အထည္ မျပနိုင္ေသးသလို…ေနာက္ မင္းကိုလဲ ၀မ္းသာေစခ်င္
လို ့ပါ..မင္းပို ့ထားတဲ ့ေငြေတြနဲ ့ အပါတို ့ ၃ဧကက်ယ္တဲ ့ေျမေနရာ၀ယ္ျပီး ငါးေမြးျမဴေရးကန္ ၂ကန္ လုပ္တယ္၊ ေနာက္ ေျမဧက ၁ဧက အက်ယ္မွာက ငါးကန္တစ္ကန္ သပ္သပ္တူးထားျပီး ငါးေတြ ေမြးခဲ ့တာ။
အခု ငါးေတြ ေဖာ္ေတာ့ ပိသာခ်ိန္ ၃၀၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ရတယ္..
ေလာေလာဆယ္ လက္ငင္းရေငြကတင္ သိန္း ၄၀ ေက်ာ္ေနျပီိ…ေနာက္ထပ္ရတဲ ့ေငြေတြနဲ ့ ငါးကန္ကိုလဲ ထပ္ခ်ဲ ့ဦးမယ္ကြာ…
ဒါမင္း၀မ္းသာေစခ်င္လို ့အခုမွ ထုတ္ေျပာတာကြ..။ မင္းလဲ က်မၼာေရးဂရုစိုက္ဦး………………………………
………………………………………………..xxxxxxxxxxxxxxxxx---+++====….”
။။။။။။။
သမီးနဲ ့ေဆာ့ကစားရင္း က်ေနာ္ ေမးစဥ္က သမီးက ေျဖခဲ ့သည္…
ယခု က်ေနာ့္အေဖက ဘာမွ မေမးပါ..။
က်ေနာ့္ဘာသာ တစ္ေယာက္တည္း ျပံဳးျပီး ေျဖေနပါသည္
“ ဘာမွ….မတတ္နိုင္ေတာ့ပါဘူး…ေဖ့ေဖ”
……………..
……………..
ကမၻာ အျပားၾကီးေပၚတြင္ က်ေနာ့္အေဖက ငါးကန္ၾကီးမ်ားတူးျပီး ေမြးျမဴေရာင္းခ်ရင္း ေပ်ာ္ေနေလသည္..
ကမၻာလံုးၾကီး၏ အစြန္းတစ္ဖက္ဖ်ားက က်ေနာ္ကေတာ့ အနီးအေ၀း သေဘာကို ေတြးရင္း ျပံဳးျပံဳးၾကီးလုပ္ေနသည္………………။ ။
သစ္နက္ဆူး

။ ။.မည္သည့္ဘာသာကိုမွ်ေစာ္ကားလိုစိတ္ ၊ မရွိပါ ၊ က်ေနာ္လက္ခံက်င့္ၾကံေနေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားထဲတြင္လဲ လူသတ္ သမား၊သားသတ္သမားမ်ားစြာရွိပါသည္..။ ဘာသဘာေရးကို ေျပာဆိုျခင္းထက္ အယူအဆ မတူေသာ မိသားစုထဲက လူတစ္ေယာက္၏ စိတ္အနီးအေ၀းကို ေျပာလိုခ်င္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ ။

Thursday, March 11, 2010

ရွင္ကြဲ (သို ့မဟုတ္ ) လမ္းခြဲ

ဘာဘဲေျပာေျပာ လမ္းခြဲၾကျပီဆိုကတည္းက အရာအာလံုးသည္ ျပီးဆံုးသြားျပီ.။
ဘ၀ကိုျဖတ္သန္းရာတြင္ လက္တြဲေဖာ္…လက္တြဲဘက္အျဖစ္ အျပန္အလွန္နားလည္မႈေတြနဲ ့
ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ ့ၾကေပမယ့္…
အခုခ်ိန္မွာေတာ့ အရာအားလံုးသည္ ပကတိ သူစိမ္းသက္သက္..။ သားသမီး ၃ေယာက္ ရွိလို ့ သမီးၾကီးေတာင္ အသက္၂၀ ျပည့္ခဲ ့ျပီ..။
ကိုယ့္ရဲ့ ယတိျပတ္စကားေၾကာင့္ သမီးရဲ ့အေဖ ့ေပၚတြင္ နားမလည္နိုင္ေသာ ေ၀ခြဲရခက္ေသာမ်က္ႏွာ။
မ်က္လံုးၾကည္ၾကည္ေလးနဲ ့ကိုယ့္ကို အခန္းေထာင့္က ၾကည့္ေနေသာ သားေလးရဲ ့မ်က္ႏွာ..။

ကိုယ္က အရာရာကို သံေယာဇဥ္နဲ ့ေတြးဆစဥ္းစားသူျဖစ္ေပမယ့္…
“ ရွင္ ..တစ္ကယ္ျပတ္နိုင္မလား ေစာင့္ၾကည့္ရေသးတာေပါ့…” ဆိုတဲ ့စကားနဲ ့ျပံဳးေထ့ေထ့ မ်က္ႏွာကပင္
ကိုယ့္မာနကို နိူးဆြလိုက္သလို..။
သားသမီး ေတြမရခင္ကတည္းက လက္တြဲလာခဲ ့တဲ ့သူမ (မဒမ္ဆူး)နုႈတ္က ဒီလိုစကားမ်ိဳးထြက္လာမွေတာ့….။
……
ကိုယ္က သူေတာ္ေကာင္းတစ္ေယာက္မဟုတ္ေပမယ့္ လူေကာင္းတစ္ေယာက္အျဖစ္ ၾကိဳးစားေနထိုင္ခဲ့သည္..
သူမကို သံေယာဇဥ္တြယ္ခဲ ့ေလသမွ် ကိုယ္ကသာ အရံႈးျဖစ္ခဲ ့တာေတြ…။
သူမက အျမင္ အသြင္လွပေပမယ့္ သူမေၾကာင့္ စကား၀ိုင္းကေန ထ”ထြက္ခဲ ့ရတာေတြ….
သူမကို ပါတ္၀န္းက်င္ကတားျမစ္တဲ ့ၾကားက ရဲရဲၾကီး လက္တြဲျပီး ရင္ဆိုင္ခဲ ့တာေတြ..
ဟိုတုန္းကေတာ့ သူမနဲ ့အတူ ႏွင္းပြင့္ေတြ ၾကား ျဖတ္သန္းဘူးသည္..
ႏွင္းေငြ ့ေတြၾကား ျဖတ္သြားဘူးသည္….မိုးစက္ေတြၾကား …ေနပူက်ဲက်ဲ လက္တြဲဘူးသည္..။
ကိုယ္စိတ္ဓါတ္က်ဆင္းေနခ်ိန္ေတြမွာ သူမက အားေပးေဖၚျဖစ္ခဲ ့ဘူးသည္
ကိုယ္အားငယ္ခ်ိန္မွာ သူမက အားအင္ေတြေပးဘူးသည္
ကိုယ့္စိတ္ေတြ ေထြျပားရႈပ္ေထြးေနခ်ိန္မွာ သူမက လမ္းစေလးေတြ ခ်ျပေပးဘူးသည္

ဒိီေက်းဇူးေတြ ဒီိသံေယာဇဥ္ေတြနဲ ့ကိုယ္က သူမအေပၚ ပစ္ပစ္ကာကာ မလုပ္ရက္ေပမယ့္…
သူမရဲ ့ ဟန္ေဆာင္ျပံဳးေတြ….
အားအင္အျဖစ္ လိမ္ညာခဲ ့တဲ ့အရိပ္အေယာင္ေတြ…
အရာအားလံုးကို ေသခ်ာေစ့ေစ့ေတြးမွ သူမရဲ ့အျပဳအမူ..သူမရဲ ့ပံုရိပ္ေတြက လိမ္ရက္နိုင္သူၾကီးအျဖစ္ ကိုယ္သိလာရျပီ..။
သူမေၾကာင့္ ကိုယ္ရင္ေမာခဲ ့ရတာေတြ…
သူမေၾကာင့္ ပါတ္၀န္းက်င္မွာ အသက္ရႈက်ပ္ခဲ ့၇တာေတြ…။
သိေပမယ့္…သံေယာဇဥ္ဆိုတဲ ့စကားေလးက…ကိုယ့္ကို ေတြေ၀ေစခဲ ့သည္…။
ခုေတာ့ …
ကိုယ့္မာနနဲ ့သံေယာဇဥ္ကို ျပိဳင္ဆိုင္တဲ ့ပြဲ..။ လွည့္မၾကည့္တမ္း လမ္းခြဲတဲ ့ပြဲ..။
မေန ့ညေနခင္းကတည္းက လမ္းခြဲျခင္းျပသနာက ကိုယ့္အိမ္မွာ စခဲ ့သည္..။
အစားကို အကုန္မစားတတ္ေပမယ့္ စကားကိုေတာ့ ကိုယ္က အကုန္ေျပာလိုက္ခဲ ့ျပီ..။
“ ငါ့မာနကို ထိလာရင္ေတာ့ ငါက ဘြာမခတ္တတ္ဘူး…ျပတ္တယ္”
ကိုယ့္စကားေၾကာင့္ ကိုယ့္အမ်ိဳးသမီးမ်က္ႏွာ တစ္ခ်က္ပ်က္သြားသလို..
သမီးၾကီးရဲ ့အံ့ၾသတဲ ့မ်က္လံုးမ်ား…မယံုနိုင္တဲ ့မ်က္လံုးမ်ား…( ေျပာျပီးရင္ မျပင္တတ္တဲ ့အေဖရဲ ့အက်င့္ကို
သိေနတဲ ့သမီးက တခြန္းမွ ၀င္မေျပာပါ)
သူမကို ကိုယ့္ဦးေႏွာက္…ကိုယ့္ႏွလံုးသား..ကိုယ့္စိတ္ကူး…..အာလံုးထဲက ဆြဲထုတ္ ပစ္လိုက္ျပိီ။
အႏွစ္၂၀ေက်ာ္ လက္တြဲ လာတဲ ့သံေယာဇဥ္..ရင္က တစ္လွပ္လွပ္ခုန္သည္
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ ့ၾကည့္မိေသာ ကိုယ့္ရင္မွာ ပင္ပန္းႏြမ္းလွ်လွ်…။
……
အိပ္ယာ၀င္အခ်ိန္မွာ အထီးက်န္လြန္းသည္..
သားက အယင္ညေတြထက္ ကိုယ့္နားကို ပိုတိုးကပ္ျပီးအိပ္သည္..
သူ ့အသိ သူ ့အရြယ္ ငယ္ေပမယ့္ ကိုယ့္အေဖရင္မွာ ဘယ္လိုခံစားျပီး အေနခက္ေနမွာကို သူသိပါလိမ္ ့မည္။
……
အနက္မိုးလင္ေတာ့ ကိုယ့္ေဘးနားမွ သူမ မရွိပါ..
မေန ့ညေနက လမ္းခြဲဘို ့ေျပာျပီးခ်ိန္ကတည္းက သူမသည္ အခါတိုင္းလို ကိုယ့္အနားမွာ မရွိပါ..။
ကိုယ္ေတာ္ေတာ္ ခံစားရမွာဘဲလို ့…ထင္ထားခဲ ့သမွ်..ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္ အံ့ၾသမိသည္..။
ကိုယ္ သူမအတြက္ ဘာမွ မခံစားရ…ဘာခံစားမႈမွ မျဖစ္။
အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ သံေယာဇဥ္ဆိုတဲ ့စကားက ခုေတာ့ ရယ္ေမာစရာ..။
ညေန ၄နာရီေလာက္မွ သူမကို လွမ္းေတြ ့ရခိုက္ သူမရဲ ့သံေယာဇဥ္ မ်က္၀န္းမ်ားနဲ ့အၾကည့္ကို
တခါမွ မသိခဲ ့ဘူးေသာ လူတစ္ေယာက္လို ကိုယ့္က မာနတရားနဲ ့ရင္းျပီး ျပံဳးျပလိုက္သည္..။
ကိုယ့္တို ့လမ္းခြဲခဲ ့ျပီေလ..
ကိုယ့္တို ့ လမ္းခြဲခဲ ့ျပီ….
ေၾသာ္…..ခုေတာ့လဲ သက္ဆိုင္ခဲ ့သမွ် အရာအားလံုး အေငြ ့အျဖစ္ လြင့္ပ်ယ္သြားခဲ ့ျပီဘဲ..။
သူငယ္ခ်င္းလိုဘဲ ဆက္လို ့ ေခၚမည္ခိုင္လို ့လဲ ကိုယ္မေျပာ..
ယံုပါရင္သို ့တိုးေ၀ွ ့ဆဲပါခိုင္လို ့လဲ..ကိုယ္မေျပာပါ..။
မင္းမေက်နပ္လို ့ တစ္ဖက္သတ္ေရးတယ္ထင္ရင္..မင္းဘက္ကလဲ လူတစ္ကာသိေအာင္ ခ်ျပနိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္
ေျပာခြင့္ရွိပါတယ္..။
ကိုယ့္ဘက္ကေတာ့ ထပ္ေျပာခ်င္တယ္….သံေယာဇဥ္ျပတ္…ေမ ့ပစ္နိုင္တယ္။။


------------xxxxxxxxxxxxxxxxxx--------------



ကိုယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္…သမီးၾကီး၊သမီးငယ္နဲ ့သားေနာင္ေနာင္တို ့ေပ်ာ္ရႊင္နိုင္ၾကပါေစ..။
အင္းးးးး …..ဘာလို လိုန့ဲ အႏွစ္ ၂၀ေက်ာ္ေသာက္လာတဲ ့ေဆးလိပ္ကို လမ္းခြဲျပီးျဖတ္လိုက္တာ ဒီေန ့ဆို 5ရက္ရွိျပီ။

သစ္နက္ဆူး

Monday, March 8, 2010

တစ္ေရးနိုး....ကိုယ့္အၾကိဳက္

ကိုေအာင္(ပ်ဴနိုင္ငံ)က ကိုယ့္အၾကိဳက္ဆိုတဲ ့ေခါင္းစဥ္ေလးနဲ ့မွတ္မွတ္ယယ တက္ ဂ္ထားတယ္..။
က်ေနာ္ကလဲ ေတာ္ေတာ္ ကို ေရးခ်င္ပါတယ္…ဟိုအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္း၊ဟိုအလုပ္ ဒီအလုပ္ေတြ
နဲ ့ပတ္ခ်ာလည္ရင္း ခုမွသာေရးျဖစ္တာ..။
ကိုယ့္အၾကိဳက္ဆိုတဲ ့ေခါင္းစဥ္က အမွတ္တမဲ ့ဆိုရင္ေတာ့ လြယ္သလိုရွိေပမယ့္ သူ ့ထဲမွာ အနက္အဓိပၸါယ္ေတြက ေလးနက္ေနသလို..။
ပထမဆံုးကိုယ့္အၾကိဳက္ေျပာရမယ္ဆို…………….
တရားမွ်တမႈကို ၾကိဳက္တယ္…
လူမ်ိဳးေရးမခြဲျခားမႈကို ၾကိဳက္တယ္….
အသားအေရာင္မခြဲျခားမႈကို ၾကိဳက္တယ္…
ဘာသာေရးမခြဲျခားမႈကို ၾကိဳက္တယ္..။
ေလးနက္မႈ၊တည္ျငိမ္မႈ၊ေအးခ်မ္းမႈကိုၾကိဳက္တယ္။။
တစ္ဖက္သားရဲ ့စိတ္ခံစားမႈကို နားလည္ေပးနိုင္ျခင္းကို ၾကိဳက္တယ္…။
ကိုယ္တိုင္လဲ ျမန္မာဆန္ဆန္ ၀တ္စားခ်င္တယ္..ျမန္မာဆန္ဆန္၀တ္စားထားရင္လဲ ကိုယ္က ေလးစားတယ္..
( တိုင္းရင္းသားေတြရဲ ့၀တ္စားဆင္ယင္မႈကို မၾကိဳက္ဘူးလို ့ေျပာခ်င္တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္)။
ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ ့အစားအစားေတြ ေျပာပါဆိုရင္ေတာ့…..
အုန္းထမင္း၊ဒန္ေပါက္၊ဆီထမင္း၊စမူဆာ၊ပလာတာ၊ေရႊၾကည္ဆႏြင္းမကင္း၊မုန္ ့ဆီေၾကာ္၊မုန္ ့ေပါက္ေၾကာ္၊
ေပါက္စီ၊ေ၇မုန္ ့၊ မုန္ ့ျပားသလက္၊မုန္ ့အုပ္ကေလး( မုန္ ့လင္မယား)၊ဘိန္းမုန္ ့၊ နန္းၾကီးသုပ္၊ေခါက္ဆြဲသုပ္၊
ေခါက္ဆြဲေၾကာ္၊ဆမိုင္၊…………..ေကာက္ညွင္းေပါင္း၊ေခါဆီ( ေခါပုတ္)
အညာဆန္တဲ ့အစားအစာဆိုရင္…
ရွားသီးဆန္သုပ္၊ထေနာင္းရြက္သုပ္၊ေညာင္ေရဖူးသုပ္၊ကုကၠိဳရြက္သုပ္၊ဆီတိုဟူး(ဆစ္တိုဟူး)….
အဲဒါေတြၾကိဳက္တယ္….
ေနာက္ၾကိဳက္တာေတြ အမ်ားၾကီးရွိနိုင္ေသးတယ္..။
သိပ္ကေလးဆန္သြားမွာစိုးလို ့ ဒီေလာက္ဘဲ ေရးျပရတာကို ၾကိဳက္တယ္….။

သူမ်ားေတြ ေရးျပီး ေမ့ေနေလာက္ခ်ိန္မွ...ကိုယ္ကေရးလို ့....တစ္ေရးနိုး ကိုယ့္အၾကိဳက္၊။

သစ္နက္ဆူး

Thursday, February 11, 2010

ေမာင့္ဂြက္ကိုရွာ

ေမာင့္ဂြက္ကိုရွာ ဆိုလို ့ ဘာ...ဘာသာစကားၾကီးပါလိမ္ ့လို ့ မေတြးလိုက္ပါနဲ ့ဦး...ေရးေတာ့အမွန္..ဖတ္ေတာ့ အသံလို ့ဆိုစကားရွိတယ္မဟုတ္လား...။
အသံထြက္အတိုင္းေရးထားလို ့ပါ..
ေျပာခ်င္တာက ေမာင့္ကြက္ကိုရွာ..။
ဒီလို... လူဆိုတာက မွားတတ္ပါတယ္..မွားေနတာကို အမွန္သိတဲ ့လူက ေထာက္ျပေျပာဆိုခဲ ့ရင္ ျပင္သင့္တယ္ မဟုတ္လား..။
ေျပာတဲ ့လူက ေျပာေပမယ့္ ျပဳလုပ္ေျပာဆိုသူက မျပင္ရင္ေတာ့...တမ်ိဳးၾကီးေပါ့။
မေန ့က Burmese classic ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္မႈမွာ မနီနီ၀င္းေရႊသီခ်င္းသိဆိုမႈကို နားေထာင္ ခံစားမိတယ္..။
မွတ္မွတ္ယယ နီနီ၀င္းေရႊကို မႏၱေလးက ဦးဘသိန္းေရးေပးတဲဲ ့“ ကိုယ္လိုခ်င္ေသာပန္း” ဆိုတဲ ့သီခ်င္းနဲ ့သူအနုပညာကိုေတာ္ေတာ္ေလး ေလးစားစြဲလန္းခဲ ့ဘူးပါတယ္.။
ထို ့အတူဘဲ ေမ့ကြက္ကိုရွာ..သီခ်င္းကိုလဲ ၾကိဳက္ခဲ ့တာဘဲ..။
ညက နားေထာင္ျပီး မနက္၆ နာရီ အလုပ္မသြားခင္ အိမ္မွာ ေကာ္ဖီေသာက္ရင္းနဲ ့ရခိုင္မွာ ကခဲ ့တုန္းက အေတြ ့အၾကံဳေလးကို ေတြးရင္း ရယ္မိတယ္..ျပီးေတာ့ မဒမ္ဆူးကိုပါေျပာျပျပီး ၂ေယာက္သား ထပ္ရယ္မိျပန္ေရာ...။
က်ေနာ္ ရခိုင္က ဦးေက်ာ္နုျဖဴဇာတ္မွာ ၁ႏွစ္ကေတာ့ သူ ့ေခၽြးမက ရိႈးဆိုတယ္...ျမန္မာသံအစီအစဥ္မွာ သူက ၀င္ဆိုတာပါ..
အဲဒိီတုန္းက အဆိုေတာ္လႊမ္းမိုးရဲ ့ပြဲၾကိဳက္ခင္ စီးရီးက ရခိုင္အထိေအာင္ကို ေပါက္တာ..။
ဒီသူငယ္ခ်င္းမက ျမန္မာသံအစီအစဥ္မွာ ၀င္ဆိုရင္း ..
“အခု က်မသီဆိုမယ့္ ေတးသီခ်င္းကေတာ့ “ ေမာင့္ဂြက္ကိုရွာ” ျဖစ္ပါတယ္ဆိုေတာ့..။
ကိုယ္ကလဲ မၾကားဘူးေတာ့ နားေထာင္ေနတာေပါ့...ဆိုမယ့္ဆိုေတာ့....ေမ ့ကြက္ကိုရွာ သီခ်င္းျဖစ္ေနေရာ...။
သူျပန္ဆင္းလာေတာ့ သူ ့ေယာက်ာၤးကိုေရာ သူ ့ကိုေရာ ေျပာျပရတာေပါ့..စာသားမွားေနတယ္..
ေမ ့ကြက္ကိုရွာ လို ့ဘဲ ဆိုရမယ္ဆိုေတာ့ သူတို ့လင္မယားက အတင္းကိုျငင္းေတာ့တာဘဲ..။
လႊမ္းမို း ေခြကိုေတာင္ ကက္ဆက္နဲ ့ဖြင့္ျပလိုက္ေသးတယ္...။
“ေတြ ့လား....လႊမ္းမိုး ကေယာက်ၤားအေနနဲ့ဆိုေတာ့ သူ ့ခ်စ္သူကိုေမ လို ့သံုးတယ္... သံစဥ္နဲ ့ဆိုေတာ့ ေမ့ကြက္ကိုရွာျဖစ္တာေပါ့...အခု
က်ေနာ့္မိန္းမဆိုေတာ့ မိန္းကေလးက သူ ့ခ်စ္သူကို ေမာင္လို ့သံုး၇မွာေလ..”
ခက္ျပီ...သီခ်င္းထဲက ေမ ့ကြက္ကိုရွာဆိုတာ ေမာင္နဲ ့မယ္( ေမ)ကိုေဖာ္ညႊန္းတာမဟုတ္ဘူး..ေမ ့ေပ်ာက္ေနတာ ေမ ့သြားတာ ..ေမ ့ေနတာ...ေမ ့ပစ္ဘို ့အကြက္ရွာ တာ...ဒါကိုတင္စားတာပါလို ့ေျပာေတာ့ သူတို ့လင္မယားက သူတို ့အေဖဇာတ္ဆရာကိုပါေခၚလာျပီး ျငင္းေတာ့တာဘဲဗ်ာ...။
ကိုယ္လဲ ေျပာမရတဲ ့အဆံုး...ကဲ...နင္ဆိုခ်င္သလိုသာဆိုဟာလို ့ေျပာျုပီး လက္လႊတ္လိုက္တာေပါ့..။
ကိုယ္က ေျပာျပရင္းတီးေခါက္ေျပာဆိုၾကည့္ေတာ့ လင္မယား၂ေယာက္လံုးက အတန္းပညာ ဘာမွမရွိသေလာက္ဘဲ...သူ ဆိုမယ့္သီိခ်င္းကို သူ ့ေယာက်ၤားကဖတ္ျပီး နူတ္တိုက္ခ်ေပး..သို ့မဟုတ္ ကက္ဆက္နားေထာင္ျပီိး က်က္ရတာကို း..။
ဘာဘဲေျပာေျပာသူ ့အရပ္နဲ ့သူ ့ဇာတ္ကေတာ့ ဟုတ္ေနတာဘဲ.။
ရခိုင္ေတြကလဲ ျမန္မာသံၾကိဳက္တယ္ဆိုေတာ့ ဆုေငြေတြကလဲ က်ပါတယ္..။
သူကလဲ ဆိုမွဆို ...ဆုက်ေလဆိုေလ..က်ေနာ္ထင္တယ္ ဆုခ်တဲ ့သူေတြကလဲ ေသခ်ာနားေထာင္ပံုမရပါဘူး..။
သူကလဲ တခါတခါဆို ...၁ညမွာ ၂ျပန္ေလာက္ကို ေမာင့္ ဂြက္ပစ္တာ...။
အဲဒီႏွစ္က ဇာတ္ရာသီ တခ်ိန္လံုး ဒိီသူငယ္ခ်င္းမ ေမာင့္ဂြက္ေနတာဗ်ာ....
မာွးေနတာမွန္းသိေနတဲ ့ကိုယ့္မွာ...” အခု က်မေျဖေဖ်ာ္ေပးမယ့္ ျမန္မာသံ ေတးသီခ်င္းေလးကေတာ့.....ဆိုတာနဲ ့နားစိတ္ညစ္ေတာ့တာဘဲ...။
မွားေနပါတယ္လို ့ေျပာျပတာကိုလဲ လက္မခံဘူး... အမွားကိုလဲ ၀န္မခံရဲဘူး
အမွားကိုျပင္ဘိုူ ့လဲ အသိဥာဏ္မရွိဘူး
ဒိီကေလးမ မွားေပမယ့္ ပြဲၾကည့္ပရိတ္သတ္ အနည္းငယ္ေလာက္ကိုဘဲ စိတ္ညစ္ေစတာ..။
ညေန ၃း၃၀မွာအလုပ္ကျပန္လာေတာ့ နီနီ၀င္းေရႊ သီခ်င္းကိုျပန္နားေထာင္ရင္း ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ...
အိမ္မက္ ထဲမွာဗ်ာ...
ေက်ာက္စိမ္းအိမ္ေတာ္ၾကီးထဲမွာ ဗိုလ္သန္းေရႊက သီခ်င္းတပိုဒ္ကိုထပ္ခါထပ္ခါ ေအာ္ဆိုေနတာဗ်ာ...ေအာက္ကလိအာသံၾကီးနဲ ့..
........
“ ေမာင့္ဂြက္ကို...ရွာသူေရ..............” တဲ ့။
အိပ္မက္ကနိုးလာေတာ့ ေတြးမိေသးတယ္...
ဒီလူၾကီးကို ေဒၚၾကိဳင္ၾကိဳင္မ်ား စာသားအမွားေတြ နုတ္တိုက္ခ်ေပးထားတာလားလို ့။



သူငယ္ခ်င္း ျမစႏၵာေရ...အမွတ္တယေပါ့...။
သစ္နက္ဆူး

Monday, February 1, 2010

“၉၇ ”ပါးေရာဂါ

“၉၇”ပါးေရာဂါ ဆိုတဲ ့အမည္ေလးနဲ ့မႏၱေလးသိန္းေဇာ္( ကို) ဇာတ္ပြဲမွာ ျပဇာတ္ေတြေရးခဲ ့ဘူးတဲ ့ ဆရာ၀င္းစည္သူက
၀တၱဳတိုေလးတစ္ပုဒ္ေရးဘူးတယ္..။ ဖတ္ရင္းနဲ ့ကို ကိုယ္တိုင္ျဖတ္သန္းခဲ ့ဘူးတဲ ့လံုးစိမ္း( ဇာတ္စကားပါ..အဓိပၸါယ္က ဇာတ္ထဲစေရာက္ျပီး ပိုး၀င္ကာစ သိပ္ကို ကခ်င္ေနတဲ ့အနူပညာ ေဘာက္ဖတ္ေလးေတြ ၊ပိုးတံုးလံုးေလးေတြကို ေခၚတာပါ)
ဘ၀ေလးကို ျပန္ေတြးျပီးအူထဲမွာ တခြိခြိေနေအာင္ ရယ္မိတဲ ့ ၀တၱဳေလးပါ...။
အနုပညာပိုး၀င္သြားျပီးရင္ ကုသဘို ့ထံုး မရွိလို ့ ၉၆ပါးေရာဂါအျပင္ ေရာဂါသစ္တခုအေနနဲ ့ဆရာက တင္စားျပိးေရးခဲ ့တာပါ..။ မူရင္း၀တၱဳကို ၁၀ခါေက်ာ္ေအာင္ျပန္ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္..မူရင္းကေတာ့ ရွာလို ့မေတြ ့ပါ..ရရင္ေတာ့ ေပးဖတ္ခ်င္ပါတယ္..။
အခု ၉၇ပါးေရာဂါသည္ေလးေတြ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္..။
က်ေနာ္ကေတာ့ ၉၇ပါးေက်ာ္ျပီး ၁၀၀ေတာင္ ျပည့္ခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနလို ့ နားေနပါဦးမယ္..။







သစ္နက္ဆူး

Friday, January 1, 2010

NEW YEAR 2010




ႏွစ္သစ္ကူးအမွတ္တယ အေနနဲ ့ေတာ့ photoshpo cs2 နဲ ့စိတ္ကူးေပါက္ရာ ပံုေလး တစ္ပံုေတာ့ လုပ္ျဖစ္ပါတယ္...။

သစ္နက္ဆူး