ၾကိဳး

က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္ကို လာလည္ျပီး အားေပးတဲ ့မိတ္ေဆြ ညီအကို ေမာင္ႏွမေတြကို ဘာမွ အသစ္မတင္နိုင္တာ အားနာတယ္..။
က်ေနာ္တို ့ပန္းခ်ီကလပ္က ေႏြရာသီ ျပပြဲလုပ္ဘို ့ လာေျပာထားေတာ့ က်ေနာ္ ပန္းခ်ီေတြဘဲ ဆြဲရဦးမွာ...။
တျခားကိစၥေလးေတြကလဲ ၀င္၀င္လာေတာ့ ခုထိေတာင္ ပန္းခ်ီကို မစရေသးဘူး...။
စာေတြ မေရးနိုင္ေပမယ့္ က်ေနာ္ဆြဲတဲ ့ပန္းခ်ီကားေလးေတြကိုေတာ့ တင္ေပးဘို ့စိတ္ကူးရွိပါတယ္..။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္လဲ ေဒါသျဖစ္ပါတယ္..။
တကယ္ဆို က်ေနာ္က ျပဒါးမဲ ့ေနတဲ ့မွန္လိုဘဲ...ေရာင္ျပန္မဟပ္ဘူး...တန္ျပန္ပံုရိပ္မထင္ဘူး...။
က်ေနာ့္ဆီလာလည္သူေတြရဲ ့ဘေလာ့ဂ္ေတြကို က်ေနာ္ အျမဲမသြားနိုင္..မလည္နိုင္ျဖစ္ေနတယ္..မေကာင္းဘူး...။
ကိုယ္က တာ၀န္မေက်ေတာ့ ဧည့္သည္ဘဲလုပ္ေတာ့မယ္...ဘေလာ့ဂ္ကို ဖ်က္လိုက္ဘို ့စဥ္းစားေပမယ့္...လက္ကမရဲဘူး...။
ဘေလာ့ဂ္ တခုက က်ေနာ့္အတြက္ ဘ၀တစ္ခု မဟုတ္ဘူးဆိုတာ က်ေနာ္ေတြးထားတယ္...
ဘေလာ့ဂ္က ဘ၀ မဟုတ္ဘူး..ဖ်က္ဘို ့၀န္မေလးဘူး...
ဒါေပမယ့္ ဘေလာ့ဂ္မွာ ခင္မင္တဲ ့မိတ္ေဆြေတြက က်ေနာ့္ ဘ၀မွာ မေမ့နိုင္တဲ ့ရင္ထဲကသူေတြ ျဖစ္ေနခဲ့တာ အံ့ၾသတယ္..။
ကိုယ့္ကိုသာ သူမ်ားထားခဲ့တာ က်ိတ္မွိတ္ခံစားတတ္ေပမယ့္ ကိုယ္က သူမ်ားကို ရုတ္တရက္ၾကီး မထားခဲ့ခ်င္ဘူး...။
ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္က မဖတ္ရမေနနိုင္ေလာက္ေအာင္ စြဲလန္းစရာေကာင္းတဲ့ နာမည္ၾကီး ဘေလာ့ဂ္လဲ မဟုတ္ပါဘူး...
ကိုယ့္ကို သူမ်ားခင္တာထက္ ကိုယ္က ဘေလာ့ဂ္မိတ္ေဆြေတြကို မသိစိတ္က ခင္မင္တြယ္တာေနတာကို ကိုယ္တိုင္သိလိုက္ရျပီး
ဘေလာ့ဂ္ကို မဖ်က္ေတာ့ပါ...။
ၾကိဳး ဆိုတာကလဲ ေနရာင္ထင္းထင္းေအာက္က ၃လြန္းတင္ မနီလာၾကိဳးမွ ထင္ထင္လင္းလင္း ေတြ့ရတာမဟုတ္ပါဘူး...။
ဆူးျခံဳေလးထဲက ပင့္ကူအမွ်င္ အေစးၾကိဳးေလးကလဲ လေရာင္ေရးေရးမွာ ျမင္နိုင္တာပါဘဲ..။

အျမဲမလာတတ္တဲ့ ဆူးျခံဳထဲက ၾကိဳးမွ်င္ေလးကို နားလည္ေပးၾကမယ္ဆိုရင္ မိတ္ေဆြေတြကို ေက်းဇူးတင္ေနရမွာေပါ့..။