ဘိုးေလးဖိုးေခြး

ဘိုးေလးဖိုးေခြးဆိုတာ အဘြားရဲ ့ ေမာင္ ၂၀မ္းကြဲလားေတာ္ပါတယ္.....။
နာမည္ရင္းက ဦးဖိုးေခြးပါ....ဘိုးေလးေတာ္တယ္ဆိုေတာ့လည္း က်ေနာ္တို ့တစ္ေတြက ဘိုးေလး ဖိုးေခြး လို ့ဘဲ ေခၚၾကတာပါ....
က်ေနာ္က အဘြားနဲ ့အတူတူေနတာဆိုေတာ့ ဘိုးေလးဖိုးေခြးကို ခဏခဏ ျမင္ဘူးပါတယ္..။ ဘိုးေလးက တစ္ကိုယ္ေရသမားၾကီးဆိုတာေတာ့ သိတယ္..။ ဘိုးေလးက ခပ္ေပေပ၊ ခပ္ဆိုးဆိုးပါ....။ဘိုးေလးစတိုင္က အျမဲတမ္း ကတံုးနဲ ့၊
အက်ီၤ ၤဘယ္ေတာ့မွ မ၀တ္ဘူး၊ ပုဆိုး၀တ္ရင္ ဒူးေခါင္းေလာက္၊ ပုဆိုး ခါးပံုစၾကီးကေတာ့ အၾကီးၾကီး။
အိမ္ကိုလာရင္ေတာ့ အဘြားကို အစ္မတင္၊ အစ္မတင္နဲ ့ ေတာ္ေတာ္ ခ်စ္ပံု ရပါတယ္..အဘြားကလည္း သံေယာဇဥ္ၾကီး
ပါတယ္..အဘြားမွာကလည္း ေမာင္”ဆိုလို ့ေမာင္အရင္း တစ္ေယာက္နဲ ့ ဒီေမာင္၀မ္းကြဲ ဘဲ ရွိတာကိုး...။
ဘိုးေလးက အလုပ္ဆို အကုန္လုပ္တယ္...ေရတြင္းတူးတယ္၊ျခံကာတယ္၊အုန္းပင္တက္တယ္၊အိမ္မိုးတယ္၊
ဒါေပမယ့္ ဘာလုပ္လုပ္ ပိုက္ဆံက ဘယ္ေတာ့မွ မေလာက္ဘူး၊ ဘယ္ေလာက္မလဲ....
အဘြားေျပာျပတာက...ဘိုးေလးက ဘိန္းစားတဲ ့၊ ဘိန္းစြဲေနတာတဲ ့၊ ဒါေၾကာင့္ ရွာသမွ်ကုန္ေနတာေပါ့တဲ ့..။
ဘိန္းစားျဖစ္လာေတာ့ ဘိုးေလး အက်င့္ပ်က္လာတယ္....ခိုးတတ္လာတယ္။
ခိုးတယ္သာေျပာရတာ မမိတဲ ့အခါလို ့တစ္ခါမွ မၾကားမိဘူး....။ ခဏခဏမိတာ။
တန္ဘိုးၾကီးတာေတာ့ ဘိုးေလးက မခိုးဘူး၊ ေၾကာက္လည္း ေၾကာက္တတ္တယ္၊ျပသနာျဖစ္ရင္လည္း အဘြားကဘဲ ခဏခဏရွင္း
ေပးရတာ...။အဘြားသမီး( အေဒၚ) တို ့ကေတာ့ သိပ္မၾကိဳက္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ခင္ေတာ့ ခင္ၾကတယ္၊
အိမ္မွာ အမိႈက္ေတြ ရွင္းဘို ့တို ့ သစ္ပင္စိုက္ဘို ့က်င္းတူးဖို ့ဆိုရင္ ဘို းေလးကို ဘဲ ေခၚခိုင္းေနရတာကို း။
ဘိုးေလးလာျပီဆို က်ေနာ္ မကစားရေတာ့ဘူး၊ အေဒၚေတြေလ“ ဟဲ ့ေကာင္ေလး နင့္ဘိုးေလးကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ထားဟဲ ့” တဲ ့..။
က်ေနာ္ကလည္း အျမဲၾကီး ၾကည့္ရမွာ အားနာတယ္..ကုိယ့္ဘိုးေလးဥစၥာ။
ဘိုးေလးကလည္း ဘိုးေလး...တစ္ခါလာရင္ တစ္ခါဆိုစမွတ္ျပဳရတယ္......လာ၇င္ အသံေပးျပီး လာတယ္....အဲ
ျပန္ျပီဆို ဘယ္အခ်ိန္ျပန္သြားမွန္းေတာင္မသိရဘူး...သတိယမွ လိုက္ရွာျပီးရင္ေတာ့ အေဒၚ့ အသံကိုၾကားရျပီ..
“ အေမ...အိမ္ေနာက္က ထမိန္တစ္ထည္ေတာ့ ပါသြားျပန္ျပီ...စိတ္ညစ္ပါ့ေတာ္ ၊ အဟုတ္ အေမ ့ေမာင္ကလည္း...”
ေျပာသာေျပာတာ အေဒၚ့မ်က္ႏွာကလဲ ျပံဳးျပံဳး..။ တစ္ေခါက္လာ တစ္ထည္ဆိုေတာ့လည္း ရိုးေနျပီ..
နင္ဘဲ ငဆ ေဒါသျဖစ္ျပီးေျပာရင္လည္း ငရဲက ၾကီးဦးမွာ..ဦးေလးကိုး....၊။
အဘိုးေလး အက်င္ ့မေကာင္းတာ မရွိလို ့ဆိုတာ သိေတာ့ အေဒၚၾကီးကေတာ့ နားလည္ေပးပါတယ္..။
ေျဖာင္းဖ် ေျပာဆိုေပးတယ္..ဦးေလး ဘိန္းကိုျဖတ္ေတာ့ ခိုးတဲ ့အလုပ္မလုပ္နဲ ့၊ထမင္းလည္းညမနက္ဒီမွာဘဲ လာစား။
ေျပာလည္း ဘိုးေလးကေအးေဆးဘဲ ၊ လက္ႏွစ္ဖက္ကိုဒူးၾကားထည့္ျပီး မ်က္လံုးေလး ကလယ္ကလယ္နဲ ့၊ ေျပာသမွ်ခံတာဘဲ..။
ထမင္းထည့္ေကၽြးရင္စားလိုက္တာဘဲ...အဲ စားျပီးရင္ ဘို းေလးဘယ္အခ်ိန္ ျပန္သြားမွန္း သတိမထားမိလိုက္ၾကဘူး...။
ဘိုးေလးက စားျပီးလို ့ ျပန္ရင္ ထမင္းထည့္ေကၽြးတဲ ့ဇလံုကိုပါ ခါးပိုက္ထဲ ထည့္ျပီး သုတ္ေျခတင္တာကိုး..။
ၾကာေတာ့ ဘိုးေလး အကုန္ခိုးတတ္လာတယ္ထင္ပါရဲ ့ ..ဘိုးေလး သတင္းကခဏခဏ ၾကားေနရတာကို း..။
ေက်ာင္းေနဘက္သူငယ္ခ်င္းေတြဆို ေတြ ့ျပီ ဆိုတာနဲ ့ “ မင္းတို ့ဘို းေလး ညက အုန္းျခစ္ခိုးသြားတယ္ကြ”
“ တို ့အိမ္ေဘးအိမ္က ၾကက္ဖၾကီး ခိုးသြားတယ္ကြ” အို...ကြ ေပါင္းကို စံုေနတာဘဲ....၊ က်ေနာ္လည္းအစကရွက္ေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့
သူတို ့ကႏွိမ္ျပီးေျပာတာ မဟုတ္ဘဲ ၊သတင္းေပးတဲ ့ပံုစံမ်ိဳးေျပာတာဆိုေတာ့ က်ေနာ္လည္း မရွက္နိုင္ေတာ့ပါဘူး...။
သူတို ့ေျပာျပီဆို က်ေနာ္ကလည္း ျပန္ေမးတာေပါ့ “ လူမိသြားတာဘဲ မဟုတ္လား” လို ့။
တစ္ခါသားေတာ့ အဘိုးေလး ခိုးတာ ျမိဳ ့တစ္ျခမ္းေလာက္ ၊အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္းျဖစ္သြားတာ....အမႈကလည္းၾကီးတယ္။
ျဖစ္ပံုက ဒီလိုဗ်၊ ေတာင္ရြာ( သီရိ) ရပ္ကြက္ထဲမွာ အသုဘတစ္ခုျဖစ္ေရာ....ဆိုေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ဘိုးေလးက လက္တိုလက္ေတာင္း
၀ိုင္းလုပ္တာေပါ့.....ညဘက္လိုက် ဘိုးေလး ဘာစိတ္ကူးေပါက္သြားလဲ မသိဘူး....အသုဘအိမ္က မီးအိမ္( ေအာက္လင္းဓါတ္မီး)ကို
ခိုးျပီး ေျပးပါေလေရာ...။ လူမသိဘဲေနမလား ..အသုဘမွာ ဒီေလာက္လူမ်ားတဲ ့ဟာ...။
သိတာနဲ ့ေအာ္ဟစ္ျပီး လိုက္ၾကတာေပါ့...အသုဘမွာ ဖဲရိုက္တဲ ့လူေတြေရာ၊ ရပ္ကြက္လူၾကီးေတြ ေရာေပါ့...ညံစီေနတာဘဲ...။
ေဆြမ်ိဳး နီးစပ္တစ္ေယာက္က အဘြားကို သတင္းလာေပးေတာ့ အဘြားေရာ အေဖေရာ..အေဒၚေတြပါ လိုက္ၾကရတာေပါ့....။
က်ေနာ္လည္း အဘြားလက္ဆြဲျပီး လိုက္တာဘဲ...။
ဟိုေရာက္ေတာ့ ဘိုးေလးအိမ္ထဲမွာ လူကိုျပည့္ေနတာဘဲ....မီးအိမ္ၾကီးကလည္း လင္းထိန္ေနတာဘဲ...၊ အဘိုးေလးလည္း
ဘယ္လိုမွ မျငင္းနိုင္ပါဘူး...လက္ပူးလက္ၾကပ္ၾကီးမိတာကိုး.......။
ရပ္ကြက္လူၾကီးေတြကလည္း အဘြားကို အက်ိဳးအေၾကာင္း ေျပာျပၾကတယ္...၊
ခိုးသြားမွန္းသိတာနဲ ့လိုက္ၾကတာဘဲတဲ ့ ဒီေရာက္ေတာ့ ၀င္ရွာရွာခ်င္းမေတြ ့ဘူးတဲ ့....ေနာက္မွ ေစာင္ၾကီးအုပ္ထားတဲ ့လံုးလံုးၾကီးထဲက
တရႊီရႊီ ျမည္ေနလို ့ မသကၤာတာနဲ ့ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ေအာက္လင္းဓါတ္မီးကို ထြန္းရက္သားၾကီးေတြ ့တာတဲ ့...။ဘိုးေလးက မီးအိမ္ကို ထန္းေခါက္ေတာင္းနဲ ့ေမွာက္အုပ္ျပီး အေပၚက ေစာင္နဲ ့အုပ္ထားတာကိုး။
အဘြားလည္း ရပ္ကြက္လူၾကီးစကားၾကားေတာ့ ရွက္လည္းရွက္ စိတ္လည္းတိုသြားတယ္နဲ ့တူပါတယ္.....သူ ့ေမာင္ျဖစ္တဲ့ ဘိုးေလး
ကို ဆူလိုက္တာဆိုေတာ့...။ေနာက္မွ အဘြားက ေမးပါေလေရာ....“ ေမာင္ေခြးရယ္ နင့္မလည္း ခိုးေတာ့ ခိုးျပီး မီးထြန္းထားမွေတာ့
လူမမိဘဲေနမလားဟဲ့” ဆိုေတာ့....ဘိုးေလးကေတာ့ လူမိမယ္၊ လူသိမယ္ဆိုတာကို အစကတည္းက ေသခ်ာေပါက္သိျပီးသားမို ့ထင္ပါရဲ ့၊
မ်က္လံုးေလး ကလယ္ကလယ္နဲ ့ကတံုးေလးကိုလက္နဲ ့ပြတ္ျပီး အဘြားကို ျပန္ေျပာတယ္...
“ အစ္မတင္ကလည္း က်ဳပ္မွ မီးမျငိမ္းတတ္တာ” တဲ့...။
က်ေနာ္လည္း ဘိုးေလးျဖစ္ေနတာ ၾကည့္ျပီး သနားသြားေသးတယ္.....။
အမ်ိဳးထဲမွာ ရွားရွားပါးပါး ပါလာျပီး...ခိုးသမွ်လည္း တစ္ခါမွ လူမမိတာမရွိ၊ လူမသိတာလဲ မရွိ၊ ေရွ ့ကခို း ေနာက္ကေပၚဘဲ။
ဘိုးေလး ေျပာပါတယ္....ခုေတာ့ မရွိေတာ့ပါဘူး....သူမ်ားအိမ္ကို ေရနံေခ်း(ဂ်ီး) သုတ္ေပးျပီး အျပန္ ေရခ်ိဳးလိုက္တာ အပူရွပ္ျပီး
ဆံုးသြားတာ...။
ၾကာပါျပီ....တစ္ခါတစ္ေလ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လို ့ျပန္သတိရမိတာပါ....သတိရတဲ ့အခါဆို မဆီမဆိုင္ ေတြးမိေသးတယ္...
“ ေၾသာ္...ဘိုးေလးဖိုးေခြးတာ အသက္ရွင္ေနဦးမယ္ဆို ....ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးသန္းေရႊ အရြယ္ေတာ့ရွိျပီ” လို ့..။ ။

သစ္နက္ဆူး