“ ငါ...အိမ္ေထာင္ဦးစီးေဟ့ ”

ငါ..အိမ္ေထာင္ဦးစီးေဟ့ လို ့.....ေၾကြးေၾကာ္သံနဲ ့ခၽြန္းဖြင့္ထားေတာ့... သစ္နက္ဆူးက မဟာဖို၀ါဒ ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့သူ...
ငါ တစ္ေကာ ေကာတယ္လို ့ထင္ရင္ေတာ့ နည္းနည္းလြဲျပီ....။ ဒီလိုေၾကြးေၾကာ္တာ က်ေနာ္ မဟုတ္ပါဘူး...။
ရခိုင္အေၾကာင္းေရးရင္း ပါတ္သက္ရာ ပါတ္သက္ေၾကာင္းေလးေတြကို သတိရသြားလို ့ ေရးျဖစ္သြားတာ..။ က်ေနာ့္ အေၾကာင္းလဲ ပါတာေပါ့...။ က်ေနာ္ ေျပာခဲ ့ပါတယ္ ...မထင္မွတ္ဘဲ အခ်ိန္ က်လာေတာ့ ၀ိဥာဥ္ေလာက ၊နာမ္ေလာက မွာ ၀င္ပါတ္သက္ခဲ ့ရတယ္လို ့..။
ျမန္မာနိုင္ငံမွာ မိရိုးဖလာ ယံုၾကည္မႈေတြကေတာ့ နယ္ေတာ္ရွင္ ရြာေတာ္ရွင္ နဲ ့သိုက္ေတြပါဘဲ...။
က်ေနာ္လဲ ဘယ္ပါရမီပါလာလို ့လဲဆိုတာ စဥ္းစားရင္ ေခါင္းေတာင္လည္တယ္..။ အခုေတာ့ ဒီအလုပ္ေတြ မလုပ္ေတာ့ပါဘူး...
အမ်ိဳးသမီးရဲ ့ရြာေလးမွာေနခဲ ့တုန္းကပါ...။
ဌက္ဖ်ားျဖတ္ခ်င္လဲ...က်ေနာ့္ဆီ.. အရိုးက်ိဳးရင္...ရြာသူကိုင္ထားရင္၊ သရဲ သဘက္ပူးရင္၊ နတ္ပူး သိုက္ပူး...ဘုရားထီးေတာ္တင္ အေႏွာက္အယွက္..စံုေနတာဘဲ..။
ဇာတ္နားလို ့အိမ္ျပန္ေရာက္လဲ ေအးေဆး မေနရ။ ဇာတ္ေခါင္းျပဳတ္ခ်ိန္လဲ ေအးေဆး မေနရ...။ လက္ခံထားတဲ ့ပံုေတြလဲ ေျဖာင့္ေျဖာင့္မဆြဲရ..။ ေနာက္ဆံုး ကေလး မ်က္ႏွာမျမင္နိုင္တာက အဆံုး လာၾကတာဘဲ..။ ကိုယ္က ဆရာနာမည္လဲ မခံခ်င္ဘူး...
ေငြေၾကးလဲ မယူဘူး...အိပ္စိုက္။ အိပ္စိုက္နဲ ့ကူညီရတာ စိတ္ထဲမွာ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး...။
အဓိက..အခ်က္က က်ေနာ့္အတြက္ အခ်ိန္...နားခ်ိန္..။ မရွိသေလာက္..။ အားကိုးတစ္ၾကီးလာေတာ့လဲ အားနာတာရယ္ သနားတာရယ္..။
ရြာေလးေရာက္ကာစက က်ေနာ္ ဘယ္ေလာက္ေ၀းလဲဆို... အိမ္ေဘးကေန ေကာက္စိုက္ဆင္းၾကတာ လူေတြအမ်ားၾကီးဘဲ...က်ေနာ္က ေရာက္စလဲျဖစ္..အံ့ၾသတာေပါ့...သူတို ့ေကာက္စိုက္သူေတြမွာ လူတိုင္း တစ္ေယာက္တစ္ခုစီ ကိုင္သြားၾကတာ..။
ဒီေတာ့ မိန္းမကို ေျပာတာေပါ့....
“ မင္းတို ့မြန္ျပည္နယ္ကလူေတြ လယ္ထဲဆင္းတာ ဦးရွင္ၾကီးနတ္ တင္ရလား...လူတိုင္း ေက်ာင္းေဆာင္ေလးေတြ ကိုင္ျပီး လယ္ထဲဆင္းၾကတယ္” ဆိုေတာ့ မဒမ္ဆူးက ထိတ္လန္ ့တၾကီးနဲ ့....
“ ကို...စကားကို အရမ္းမေျပာနဲ ့...အဲဒါ ေက်ာင္းေဆာင္ေတြမဟုတ္ဘူး....မ်ိဳးေဆာင့္ခံု( စပါးပ်ိဳးပင္ေလးေတြ စုစည္းျပီးညီသြားေအာင္ ဒီခံုေလးေပၚ ေဆာင့္ၾကတာ) ” တဲ ့...လြဲျပီဆို အဲဒီလို..။ ေတာ္ေတာ္တူတာကိုး..။ ထားပါေတာ့ ဒါက..။
ေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္နဲနဲ က်ပ္လိုက္တဲ ့ကိစၥ......။
အိမ္မွာ တခါတေလ( ခဏခဏပါ) အိပ္ယာကေတာင္ မထရေသးဘူး...အိမ္ေရွ ့ခန္းမွာ ေရာက္ေနပါျပီ...တုန္ေနပါျပီ... သိုက္ကတဲ ့..။
သိုက္ဘဲ သိုက္နိုင္လြန္းတယ္ဗ်ာ...။ သူတို ့ရြာမွာ သိုက္ဆိုတာ ခေရဇီ ဘဲ.. ။ ဒီေကာင္မေလးက သိုက္ထဲကလာတာတဲ ့ဆို...
ရြာမွာ ဇကာတင္စာရင္းေပါက္ျပီး ေပၚျပဴလာျဖစ္ျပီ..။
တခါက ၁၀ ေယာက္ေက်ာ္တယ္...ပ်ိဳပ်ိဳအိုအို အကုန္လံုး တစ္ညီတည္း..လာပူးေနတာ..။
သိုက္ဆိုတာ စည္းကမ္းရွိပါတယ္...၀င္ခ်င္တိုင္း၀င္ ထြက္ခ်င္တိုင္းထြက္လိဳ ့ရတာမွ မဟုတ္တာဘဲ...။ မိဘေတြအသိုင္းအ၀ိုင္းေတြပါ အတူပါလာၾကတာ...ဂုဏ္ယူေသာ မ်က္ႏွာေတြနဲ ့ေပါ့...။
က်ေနာ္က နာမ္ေလာက မရွိဘူးလို ့မေျပာပါဘူး...ဒါေပမယ့္ စံုမွိတ္ယံုတာ...ကိုလက္မခံဘူး....သရဏဂံု ပ်က္မယ့္ အျပဳအမူ၊
အစြဲအလန္းေတြကို ျပဳျပင္ခ်င္တာ...လမ္းတည့္ေပးခ်င္တာ..။
ဒီေတာ့ ေမးတာေပါ့...“ ဘယ္သိုက္ကမ်ား...လာခဲ ့ၾကလဲ” ဆိုေတာ့...
ျမန္မာျပည္အႏွံ ့ဘဲ..ေျပာၾကတာ...။
အတိုင္းထက္အလြန္ သိုက္ျပီးရင္းသိုက္ေနတာ့ က်ေနာ္က က်ပ္ျပီ...။
“ အင္း...သိုက္ဆက္ေတြ ဆိုတာ..ေနာက္ပြင့္မယ့္ ဘုရားရွင္အတြက္ ရည္မွန္းျပီး လႈဒါန္းၾကဘို ့ရတနာပစၥည္းကို ေစာင့္ေရွာက္ေနၾကတယ္ဆိုတာေတာ့ ေကာင္းပါတယ္...တစ္ကယ္တန္းဆိုေတာ့လဲ သိုက္ ဆိုတာ ဘုတ္ ျပိတၱာ အႏြယ္ေတြ...စဥ္းစားၾက..
ကိုယ္က လူၾကားမွာ က်မက သိုက္ဆက္ေလ...သိုက္ကလာတာ...သိုက္အႏြယ္၀င္လို ့ေျပာတိုင္း...အနက္ကိုယူရင္ေတာ့...
က်မက ျပိတၱာမၾကီးပါ...ဘုတ္မၾကီးပါ.တံေထြးႏွပ္တို ့ကို မ၀ေရစာ ပင္ပန္းစြာ စားေနရတဲ ့ ျပိတၱာ အဆက္ ျပိတၱာ အႏြယ္ပါလို ့ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေဖာ္ျပေနတာ...ဟုတ္၇ဲ ့လားျပိတၱာအေပါင္း ၊ဘုတ္မ အေပါင္းတို ့...”
စကားဆံုးတာနဲ ့တုန္တာေတြ ရပ္ျပီး.အိမ္ကေန သုတ္သုတ္ သုတ္သုတ္နဲ ့ဆင္းသြားလိုက္ၾကတာ... ေနာက္ သိုက္ေတြ သိပ္မလာရဲေတာ့ဘူး...။
ေနာက္ တစ္ခုက ေတာင္ပိုင္အဘိုး...တဲ ့ ရြာ အေပၚဘက္က ေတာင္ကုန္းျမင့္ေလးေပၚက ဘုရားေလးမွာ ခဏခဏ လုျပီးကို
၀င္ၾကြၾကတာ...အျပိဳင္အဆိုင္ဘဲ...။
သူ ့မွာ ၀င္ၾကြေနတာ...ေတာင္ပိုင္တဲ ့... အို...ငါ့မွာ ၾကြတာက ေတာင္ပိုင္အစစ္....။ အဲဒီေတာင္ပိုင္က က်ေနာ့္ဘက္လွည့္လာတာ...။
၀န္ၾကီး တဦးရဲ ့အမက ေတာင္ပိုင္အဘိုးနန္းနဲ ့ရုပ္ထုလႈမယ္...အဘိုးရုပ္ထုကိုေတာ့ က်ေနာ္ထုလုပ္ေပးပါ..တဲ့။ က်ေနာ္လဲ ျငင္းလို ့မရပါဘူး...သားအမိလို ျဖစ္ေနေတာ့ အလကားပဲတင္း ပညာဒါနျပဳပါတယ္...မဒမ္ဆူးတို ့ရြာကိုး...။
ရုပ္ထုေတာင္မျပီးေသးဘူး...ၾကြခ်င္ ၀င္ခ်င္လြန္းလို ့လယ္ထဲကြင္းထဲကေတာင္ လာေခ်ာင္းျပီး နံပါတ္စဥ္ ဘြတ္ကင္ခ်ိတ္ၾကတာ...။
က်ေနာ္ရုပ္ထုထုရင္း ရုပ္ထုအတြင္းရင္ဘတ္ေနရာ အတြင္းထဲမွာ သစ္ရြက္တစ္ရြက္ခူးျပီး ထည့္ျမႈပ္ထားခဲ့တာ...။
ရုပ္ထုျပီးလို ့ ေတာင္ေပၚမွာ အလႈရွင္ေရာ၊ ေတာင္ပိုင္ အဘိုး ပင့္မယ့္သူေတြေရာ အမ်ားၾကီးဘဲ၊ စည္ေနတာ ရြာသားေတြလဲ အမ်ားၾကီး...။ ပထမ အလႈရွင္ ထျပီး လႈဒါန္းတဲ ့အေၾကာင္းေျပာတာေပါ့..။ ေနာက္ က်ေနာ္ေျပာရမယ့္ အလွည့္....။ အဟမ္း.....
“ က်ေနာ္က ဒီရြာ ဇာတိမဟုတ္ေပမယ့္၊ ဒီရြာေလးကို ခ်စ္ပါတယ္..ဒီရြာကိုခ်စ္မွေတာ့ ဒီေတာင္ပိုင္အဘိုးကိုလည္း ခ်စ္ပါတယ္...
ဒါေၾကာင့္ ဒီအဘိုး ရုပ္ထုအတြက္ ေငြေၾကး တစ္ျပားမွ မယူဘဲ ပညာဒါနျပဳတာပါ...ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို ့ေတာင္ပိုင္ကို သူမ်ားရြာက
ေတာင္ပိုင္ေတြနဲ ့မတူေအာင္ အဘို းကိုယ္ထဲမွာ သစ္ရြက္တစ္ရြက္ထည့္ထားပါတယ္...တစ္ကယ္လို ့ အဘိုး၀င္ၾကြလာရင္ က်ေနာ္က အဘိုးကိုေမးမယ္...အဘိုးကိုယ္ထဲမွာက်ေနာ္ထည့္တာ ဘာအရြက္လဲ....လို ့၊ အဘိုးေတာင္ပိုင္က နတ္ဆိုေတာ့ သိကိုသိမွာပါ..က်ေနာ္ထည့္တာ အမွန္အတိုင္းေျပာနိုင္ရင္ အဘိုးအစစ္ဘဲ၊ ဒါေသခ်ာရင္ အဘိုး ဘာခိုင္းခိုင္း က်ေနာ္ ပညာဒါန ထပ္ျပဳပါဦးမယ္...”
အကုန္လံုး တိတ္သြားတာဘဲ...။
ပြဲတာျပီးသြားတယ္..ေတာင္ပိုင္အဘိုး တစ္ေယာက္မွ မၾကြလာဘူး....။ ေနာက္လည္း ေတာင္ပိုင္းအဘိုးက အေနအထိုင္ဆင္ျခင္သြားတယ္... ဘုရားေတာင္နဲ ့က်ေနာ့္အိမ္နဲ ့နီးေတာ့ အဘိုးတစ္ခါမွ ကို မၾကြလာဘူး...။
က်ေနာ္ ခရီးထြက္လို ့အိမ္မွာ မရွိမွ ေတာင္ပိုင္ၾကြရဲတာ...။
အဲဒါက အသိအျမင္ေတြ က်ယ္ေစခ်င္လို ့က်ေနာ္က်ပ္ခဲ ့တဲ ့ကိစၥ...။ က်ေနာ္က နဲနဲေတာ့ ရြတ္တယ္...။
အဲ...က်ေနာ့္ထက္ကိုရြတ္တာကို ရခိုင္မွာ ေတြ ့ဘူး ၾကားဘူးခဲ့တယ္...။
ရခိုင္ျပည္မွာေတာ့ ရြာေတာ္ရွင္ အဘိုး ဆ ိုေညာင္းထား...မလိုဘူး...လူရာမ၀င္နတ္ရာမ၀င္ဘူး....။ အဂၤလန္ အဆက္ေတြလားေတာ့မသိဘူး... သူတို ့ဆီမွာက ရြာရွင္မက စတားဘဲ...။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ရြာအရွင္မ က၊ အခရာ...အဓိက.။ အားလံုးက ရြာရွင္မဆို အေသ ေၾကာက္တာ...။
ေလွေမွာက္လဲ ရြာရွင္မ၊ ေရနစ္လဲ ရြာရွင္မ၊ ငါးမရလဲ ရြာရွင္မ၊ ဓါးထိုးလဲ ရြာရွင္မ ၊ဇာတ္က မီးစက္ပ်က္တာလဲ ရြာရွင္မ...။
မင္းသမီးေလးဗိုက္ေအာင့္တာလဲ ရြာရွင္မ ...။
ရြာတစ္ရြာမွာ ရြာရွင္မ တစ္ပါးရွိတယ္...ရြာအ၀င္တိုင္းမွာ ရြာရွင္မ သစ္ပင္နဲ ့ရြာရွင္မနန္းရွိတယ္...။
ရြာတစ္ရြာရဲ ့ရပ္ေရးရြာေရးကို ဆံုးျဖတ္နိုင္တာက ရြာရွင္မဘဲ...ရြာလူၾကီး..ေကာင္စီိလူၾကီး.လား...သြား ေျမာင္းထဲကို။
အဲဒီေလာက္ပြဲျပီးမီးေသတဲ ့ရြာရွင္မက တစ္ေန ့ၾကြလာျပီး....အထူးအဆန္းေျပာလာတယ္...။ ဒီတစ္ရြာလံုး ကပ္ေဘးမၾကံဳ အေသဆိုးနဲ ့မၾကံဳခ်င္ရင္ ရြာေတာင္ပိုင္းက လူၾကီး( နာမည္ေမ့) နဲ ့ရြာရွင္မ ပင္တိုင္ၾကြသူနဲ ့လက္ထပ္မွ ရမယ္တဲ့..။
ရြာရွင္မ စကားအတိုင္း ရြာက လူၾကီးသူမေတြ သြားေျပာတာေပါ့....။
ဟိုက လက္မခံဘူး...အဓိပၸါယ္ မရွိဘူး...ဘာညာေပါ့။ ဟိုလူၾကိးက မုဆိုးဖို...ရြာစြန္မွာ ျခံစိုက္ျပီး ေအးေဆးေနတာ။
၁ေခါက္မရ ၂ေခါက္မရ၊ ၃ေခါက္ညိွမရေတာ့ ရြာရွင္မက တစ္ရြာလံုးကို သတ္ေတာ့မယ္ ၾကိမ္း၀ါးေရာဗ်ာ...။ တစ္ရြာလံုး ျပႆနာတက္
ျပီ...ရြာအရွင္မစကားနားမေထာင္တဲ ့ ဟိုလူၾကီးကို ရြာကေမာင္းထုတ္မယ္လုပ္ေရာ....။
ဟိုကလဲ သူ ့ဘာသာ ေနလာတာ အေျခက်ေနမွ ဒီလိုေျပာလာေတာ့ စိတ္တိုတာေပါ့။ လက္မခံနိုင္ဘူး ေျပာေတာ့ တစ္ခါတည္း ေမာင္းထုတ္မယ္လုပ္တာ...သူလဲ ခဏစဥ္းစားျပီး မွ ရြာရွင္မကို လက္ထပ္ပါမယ္ လို ့ကတိေပးေတာ့တာ...။
ရြာရွင္မ ၀င္တဲ ့သူေရာ ရြာသားေတါေရာ ေပ်ာ္လိုက္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ...။ သူတို ့အေပ်ာ္ ၃ရက္ေတာင္မခံပါဘူး....။
၂ရက္ေျမာက္ျပီး မိုးလင္းေတာ့ ရြာထိပ္က ရြာရွင္မ ပိုင္တဲ ့သစ္ပင္ အၾကီးၾကီး မရွိေတာ့ဘူး....ကိုင္းဖ်ားကိုင္းနားမေျပာနဲ ့ အျမစ္ေတာင္မက်န္ဘူး....။ ဟိုလူၾကီး ထင္းအျဖစ္ခုတ္ျပီး တပ္ေတာင္ျမိဳ ့က ထင္းဒိုင္မွာ သြားသြင္းလိုက္တာ..။
ေနာက္မွ ရြာသားေတြ စံုစမ္းေတာ့ အေၾကာင္းစံုသိျပီး ရြာလူၾကီးနဲ ့ရြာသားေတြ ဓါးေတြ၊တုတ္ေတြ လွံေတြနဲ ့ရြာရွင္မ ေယာက်ၤားဆီ သြားတာေပါ့..။
သတင္းအတိအက်ရတဲ ့အတိုင္း ဘာလို ့လုပ္လဲ ေမးေတာ့...ႏွီးျဖာ ေနရာကေန ေအးေဆးဘဲ ျပန္ေမးပါတယ္...
“ ငါနဲ ့ရြာရွင္မက ဘာလဲ”
“ ဦးေလးက ရြာရွင္မလင္...”
“ ေအး....ဒီအိမ္မွာ ငါ အိမ္ေထာင္ဦးစီးဘဲ...ငါ့မိန္းမ ပိုင္တဲ ့အပင္ ငါခုတ္တာ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ..ငါ့ မိန္းမနဲ ့တိုင္ပင္ျပီး ငါလုပ္တာ...
မယံုရင္ ဒီမွာ ထိုင္ေနတဲ ့ငါ့ မိန္းမကို ပင့္ခိုင္းျပီး ၾကြလာရင္ ေမးၾကည့္....ေကာင္မ ရီးတီးယားတား မလုပ္နဲ ့ေနာ္...
ဒီအိမ္မွာ ငါ အိမ္ေထာင္ဦးစီး” တဲ ့..။
ရြာရွင္မ လဲ မ်က္လံုးေလးကလယ္ကလယ္နဲ ့။
ရြာသားေတြလဲ တစ္ခြန္းမွ မဟ ရဲေတာ့ဘူး... နို ့..ရြာရွင္မက တုတ္တုတ္မွ မလႈပ္တာ..။
ကဲ.....သူက က်ေနာ့္ထက္ေတာင္ ရြတ္ပါတယ္ဆို...။

ေထရာ၀ါဒစစ္စစ္ ျဖစ္ေစခ်င္ေသာ ေစတနာနဲ ့...။
သစ္နက္ဆူး

ေၾသာ္...ေမ့လို ့...အရွင္မေနတာက ေက်ာက္ျဖဴျမိဳ ့နဲ ့တပ္ေတာင္ျမိဳ ့ၾကားက ရြာ...။
က်ေနာ္ ထည့္ထားခဲ့တာက သရက္ရြက္...။