Thursday, October 23, 2008

“ သိုက္ဆရာကို အံတုျခင္း ”

က်ေနာ္ေရးခဲ ့တဲ ့ ပို ့စ္ေလးေတြက စိတ္မေကာင္းစရာေလးေတြ မ်ားေနတာဆိုေတာ့...တခါတေလ အေျပာင္းအလဲေလး
ျဖစ္ေစခ်င္တာရယ္...ျပန္ေတြးလိုက္တိုင္း ကိုယ္္တိုင္ေတာင္ ျပံဳးရယ္မိတာေလးေတြ ေရးရင္ေကာင္းမလားလို ့...။
တစ္ျခားေလာက ပါတ္၀န္းက်င္ကမဟုတ္ပါဘူး...အခုခ်ိန္မွာ ဇာတ္သဘင္ကို ဆက္မလုပ္ေတာ့ေပမယ့္....ျပန္ေတြးရင္..
မေန ့တစ္ေန ့ကလိုဘဲ စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေနတာ..။ က,ခဲ ့စဥ္တုန္းကပါ...။
က်ေနာ္တို ့ဇာတ္သဘင္ေတြမွာ ၾကည့္ေနတဲ ့ပရိတ္သတ္ သိလိုက္တဲ ့အမွား၊ လံုး၀ မသိလိုက္တဲ ့အမွားေလးေတြ ရွိပါတယ္...။
ပရိတ္သတ္က အမွားကို မသိလိုက္ရဘူးဆိုတာက စင္ေပၚမွာ ကေနတဲ ့သူခ်င္းဘဲ သိျပီး ၊ ပညာသားနဲ ့ဖံုးဖိလိုက္တာပါ...။
ဒါေတာင္ ဖံုးလို ့ရတဲ ့အခါ ရွိသလို ၊ ဘယ္လိုမွ ဖံုးလို ့မရတာ ရွိပါတယ္...။ ဒီလို....။
က်ေနာ္က ဇာတ္ကျပီဆို ပဏာမအဖြင့္၊ ရႈိး၊ ေအာ္ပရာ၊ ျပဇာတ္၊ ႏွစ္ပါး...ဒိုင္ခံျပီး ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ က”တာ...။
က်ေနာ္ မက ခ်င္တာက ေနာက္ပိုင္းဇာတ္...၊ ေနာက္ပိုင္းဇာတ္ကျပၽမႈကို အထင္မေသးပါဘူး....
ေနာက္ပိုင္းက တယ္ဆိုတာ ပညာျပည့္ရမယ္...စာျပည့္ရမယ္..ဇာတ္လမ္းထဲက စာ၊ အလြမ္း၊ ငို ခ်င္း၊ ညည္းျခင္း အကုန္အလြတ္က်က္ရတာ...၊ စာကို မျဖစ္မေန က်က္ရင္ရေပမယ့္ က်ေနာ့္ စိတ္ထဲမွာ စကားေတြကို နေဘ၊ပါဠိနဲ ့ေျပာျပီး.
ငိုဘို ့အေရး စာေတြ အၾကာၾကီး ရြတ္ျပီးမွ ေအာ္ငိုျပီး ေတာင္ရွည္ေလးကို မ်က္ႏွာ အပ္လိုက္တာ...အဲဒါဘဲ...။ျပဇာတ္မွာ ၾကိဳက္သလို
ငိုျပလို ့ က်ေနာ္ရတယ္...အဲဒီ လို ငိုရတာကို က်ေနာ္က အျမဲ ရီခ်င္တာ...။
ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ပိုင္းဇာတ္ က်ေနာ္ မက”ဘူး...ေနာက္ပိုင္းမင္းသားတစ္လက္ ဌားထားတာ...သူက သူငို ..ဇာတ္ကို သူစီးဘဲ။
သူကလည္း သူ ့တာ၀န္ သူေက်ပါတယ္...ဒါေပမယ့္ ရန္ကုန္ ေအာင္ဆန္းကြင္းလား ၊ ၀ါယာလက္လား မသိဘူး ကတုန္းက...
ရန္ကုန္ဆိုေတာ့ သူက ေနာက္ပိုင္း ေကာင္းေကာင္းေလး ကခ်င္လို ့ ဒီည မင္းသားကူညီေပးပါလို ့ အပူကပ္လာေရာ..။
သူ ့ေနရာကို ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္...ျမိဳ ့ေပၚပြဲက အေရးၾကီးတာကို း...။
ယိမ္းမင္းသား၊ သို ့မဟုတ္ လက္ေထာက္နဲ ့ကခိုင္းပါလား ဆို ေတာ့ ၊ ပရိတ္သတ္က ညီေလးပါ ေနာက္ပိုင္း ကေပးမယ္ၾကားရင္ ပို စိတ္၀င္စားမယ္...ဘာ ညာ သူ ေျမွာက္ျပီး အပူကပ္ေတာ့တာဘဲ...။ အဲဒါနဲ ့ကေပးမယ္လို ့ ကတိေပးျပီး...ဘာဇာတ္လဲ ေမးေတာ့..
သိုက္ဇာတ္လမ္းတဲ ့ေမာင္ႏွမ ၅ေယာက္ ရွိတယ္...အစ္မ၃ ေယာက္ ေမာင္က ၂ေယာက္ေပါ့....။
ဇာတ္က က်ေနာ့္ အထက္က အကို နဲ ့ လူမေလးႏဲ ့ၾကိဳက္တယ္...ထံုးစံအတိုင္း မိန္းကေလးရဲ ့ဖခင္က သိုက္ဆရာ...။
သူ ့သမီးနဲ ့ေမတၱာမွ်ေနတာ သိုက္ထဲက ေကာင္ေလးမွန္းသိေတာ့ ေျခမန္းကြင္းပစ္၊ ဖမ္းခ်ဳပ္။။ ျပီးေတာ့ သိုက္ေနရာေမး၊
အကိုက လံုး၀မေျပာ၊ သိုက္ဆရာက ရီုက္...ေနာက္ဆံုး မခံနိုင္ေတာ့ သိုက္ေနရာကို ေျပာျပေပါ့...။
ေနာက္အကို ့ကို အပိုင္ကိုင္ျပီး သိုက္တံခါး၀ကိုေရာက္....ေဆးၾကိမ္လံုးနဲ ့ရိုက္ ေမာင္ႏွမေတြ မခံနိုင္ ...အားလံုးထြက္ ၊ ငိုၾကယိုၾက၊ လြမ္းၾကေပါ့...။
ဒါနဲ ့ က်ေနာ္က ဘယ္အခ်ိန္ ငိုခ်င္းနဲ ့သိုက္ကထြက္ရမလဲ...အထာေလး တစ္ခု လုပ္ထား ဆိုေတာ့.....
“ သိုက္ဆရာက ေဆးၾကိမ္လံုးနဲ ့ ၾကမ္းျပင္ကို ရိုက္လိုက္တာနဲ ့...၀င္လို ့ရျပီ ညီေလး” တဲ ့...။
အိုေက...က်ေနာ္သိျပီ..ရျပီဆိုေတာ့ သူလဲ စိတ္ခ်မ္းသာျပီး..ေက်းဇူးပါ...ဘာ ညာေပါ့...။
အဲဒီည ႏွစ္ပါးျပီးတာနဲ ့ ေခါင္းေပါင္းေတြ ဘာေတြ ခၽြတ္ျပီး...တစ္စေထာင္နဲ ့ ေယာင္ထံုးနဲ ့ေပါ့ဗ်ာ...။ ခန္ ့ခန္ ့သန္ ့သန္ ့
ျပိဳးျပိဳးေျပာင္ေျပာင္ေပါ့...သိုက္ေတြက ခ်မ္းသာတယ္ေလ...ဟဲဟဲ။
ဒါေပမယ့္ ကူညီျပီးသာ ကေပးခ်င္တာ လူကေတာ္ေတာ္ကို အိပ္ငိုက္ေနျပီ...၃ ည ရွိျပီေလ...ေန ့ဘက္ဆိုလဲ မိတ္ဆက္လာသူေတြနဲ ့သိပ္အိပ္ရတာ မဟုတ္ပါဘူး...။ ကိုယ္၀င္ေပးရမယ့္ အခန္းကို ေစာင့္ရင္း ဧည္ ့သည္ေတြနဲ ့ေျပာေနရာက မ်က္ေစ့က စင္းေနျပီ...
ဒါေၾကာင့္ ၀ီရိယေလးထားျပီး... စင္ေပၚ တက္ေနလိုက္တယ္...ကလကာ အကြယ္ဇာတ္ေသတၱာေလးေပၚမွာ...။
ကားဆြဲေနတဲ ့ေကာင္ေလး ေအာင္ေအာင္ ကို ေျပာထား၇တယ္...
“ ေအာင္ေအာင္ အကို ေသတၱာေပၚမွာ ထိုင္ရင္း ခဏ ေမွးေနမယ္... သိုက္ဆရာ ၾကမ္းျပီ ဆို အကို ့ကိုႏႈိးလိုက္” ။
ျပီးတာနဲ ့ ထိုင္ရက္ေလး အိပ္ေတာ့တာ...။ လူကသာအိပ္တာ...နားကိုေတာ့ စြင့္ထား၇တာေပါ့...။
ဘယ္ေလာက္ထိ အိပ္ငိုက္မိလဲ မသိေပမယ့္... “ ငါဆရာၾကြားကို စမ္းတာလား.....ဖ်န္း” ဆိုတဲ ့ ၾကမ္းျပင္ရိုက္တဲ ့ အသံလဲ ၾကားေရာ...
ေသတၱာေပၚကေနလႊားကနဲ ခုန္ဆင္း...ပါးစပ္ကလည္း....“ ေအာင္မေလး...ပူေလာင္လွခ်ည္ရဲ ့...ကယ္ေတာ္မူပါဘုရား.....”
ဆိုျပီး...ျငီးခ်င္းေလးေအာ္ျပီး...ဇာတ္စင္ အလယ္နားကို ေတာင္ရွည္စေလး မ်က္ႏွာအပ္ျပီး စတိုင္ေလးနဲ ့ထိုင္ခ်လိုက္ေတာ့....
သိုက္ဆရာေရာ ...ေနာက္ပိုင္းမင္းသားေရာ အလန္ ့တၾကားနဲ ့လွည့္ၾကည့္တယ္..သူ ့ချမာ ငိုမလို ့ အားယူေနတာ ပါးစပ္ေလး ဟ” လို ့..။
ျပီးမွ ပရိတ္သတ္မသိေအာင္က်ေနာ့္ကို တိုးတိုးေလးေမးတယ္...
“ ညီိေလး ဘာလာလုပ္တာလဲ” တဲ ့..။ သိုက္ဆရာကလဲ မ်က္လံုးျပဴးၾကီးနဲ ့...ေၾကာင္ၾကည့္ေနတာ...
ကိုယ္ကလဲ ေျပာ၇တာေပါ့...“ဟင္ ...ၾကမ္းျပင္ရိုက္ေနျပီ မဟုတ္လား...”ဆိုေတာ့..
“ အမ္ ...ဒါသိုက္မွာ ရိုက္တာ မဟုတ္ဘူး...ကိုယ့္ကို အခုမွ ဖမ္းခ်ဳပ္ျပီး သိုက္ဘယ္မွာလဲလို ့ေမးတုန္း...”
သြားျပီ၊ မွားျပီ.....။
“ ဒါျဖင့္ ဘာလို ့ၾကမ္းျပင္ရိုက္လဲ”...
“ ေအာ္ ..သူက သိုက္ဆရာေလ..ရိုက္မွာေပါ့”
“ ဟာ...က်ေနာ့္ကို ေျပာတုန္းက ၾကမ္းျပင္ရိုက္ရင္ ၀င္လို ့ ရျပီဆို”
“ ဒုကၡဘဲ...ညီေလး..ျပန္၀င္သြားလိုက္”
“ ဟာ...ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ ့ ဘယ္လိုျပန္၀င္ရမွာလဲ...”
တေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ ျငင္းေနတုန္း သိုက္ဆရာက ေရွ ့မွာ စာေတြရြတ္ရင္း ထိန္းေပးထားတာေပါ့...
ေနာက္မွ မင္းသားၾကီး ေရွ ့တစ္လွည့္ ထြက္ျပီး ေျပာငိုေလးလုပ္ေနေပါ့..။
က်ေနာ့္နားဘက္ကို မေယာင္မလည္နဲ ့သိုက္ဆရာ ကပ္လာျပီး...
“ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ ့သိုက္ထဲက ထြက္လာတာလား” တဲ ့..။ ၾကည့္ပါဦး...ေမးပံုက၊
“ ဘာလဲ...ၾကမ္းျပင္ရိုက္လို ့ထြက္လာတာ ၊သိုက္မွာ မရိုက္ဘဲ ဘာလို ့ဒီမွာရိုက္လဲ”..
“ မင္းသားရယ္...နည္းနည္းပါးပါး လဲ နားစြင့္ပါဦးလား၊ သိုက္ဆရာ လုပ္စားလို ့ရိုက္ရင္ေတာင္ အကန္ ့အသတ္နဲ ့ရိုက္ရမလို ျဖစ္ေနျပီ”
“ ဘယ္သိမလဲ...က”ေနက်မွ မဟုတ္တာ..ကဲ ..အခု ဘာလုပ္မလဲ”
“ ျပန္၀င္ေလ...”
“ ဘယ္လို မ်က္ႏွာနဲ ့၀င္မလဲ..ခုထြက္လာ...ခုျပန္၀င္နဲ ့...”
“ ဘယ္လို ျပန္ထုတ္ရမလဲ...နတ္ေတြကို ျပန္ပို ့တာဘဲ ရြတ္တဲ ့စာရွိတယ္၊ သိုက္ပို ့စာ မရဘူး”
“ ရရ မရရ ၊ ရြတ္ခ်င္သလိုရြတ္ျပီး...ၾကမ္းျပင္ျပန္ရိုက္လိုက္...က်ေနာ္ ျပန္၀င္သြားမယ္..ဟတ္လား”
အဘိုးၾကီးလဲ အက်ပ္ရိုက္ေနပံုရပါတယ္...ပါးစပ္ကလဲ ပြစိပြစိနဲ ့...က်ေနာ့္ကိုလဲ သိပ္မေျပာရဲဘူး...၊ ခဏေနမွ..
“ ဟားဟားဟားဟား....မိုးေပၚမွာသၾကား...မိုးေပၚမွာသၾကား...လူ ့ျပည္မွာ ငၾကြားတဲ ့ေဟ့( ပလို ့ဂ်ိ)...( အေပၚမွာ မွားေနတာကို ဆိုင္းဆရာေတြ ရိပ္မိတယိ...က်ေနာ္ ဂ်စ္တိုက္တာလဲ သူတို ့သိတယ္)။ ...ငါလို ဆရာကို အာဏာျပိဳင္မယ္ၾကံသလား....
ဠင္းတနီ အူစြပ္၊ ဥံဳခံကာ ရြတ္လို ့သိုက္တစ္ကာသိုက္၊ အပူတိုက္ျဖစ္ေစတဲ ့..ေဆးၾကိမ္လံုးနဲ ့ရိုက္လိုက္မယ္...မဆိုင္သူ ၀င္မလာနဲ ့..
စည္းအျပင္ ထြက္ေရာ့လဟယ္...ဗ်န္း..”
“ ေအာင္မေလး...”
တခြန္းေတာ့ ေအာ္ခဲ ့ျပီး ေနာက္ျပန္ ခပ္ေစာင္းေစာင္းနဲ ့ ကားလိပ္ၾကားက ေသတၱာေပၚ လႊားကနဲ ခုန္၀င္လိုက္တာေပါ့...
ကံေကာင္းလို ့ျပန္ျပုတ္မက်တာ...ခုန္ခ်တာသာလြယ္တာ..ေနာက္ျပန္ ခုန္တက္ရတာ..မလြယ္ဘူး..
ေျခတစ္ဖက္က ေခ်ာ္ျပီး ေသတၱာေပၚမွာ ေမွာက္ရက္တြဲေလာင္းေလး..။
ေျပာဆိုျဖစ္ပ်က္သြားတာက ခဏေလး...ပရိတ္သတ္လံုး၀ မသိလိုက္ဘူး။
ေသတၱာမွာ ကုတ္ကပ္ျပီး ျဖစ္ေနတာဆိုလို ့လာမိတ္ဆက္တဲ ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ဘဲ ေတြ ့တာ...(သူက ကားလိပ္ၾကားမွာ
အသင့္လာေစာင့္ေနတာ...ေခၽြးတို ့ေပးဘို ့ တို ့ပတ္ေလးနဲ ့...
ကိုယ္ကလဲ...ခပ္ရွက္ရွက္နဲ ့...အဟီး ဆို ရီျပလိုက္တာ...။
ဒါေတာင္ ေကာင္မေလးက မရိပ္မိဘဲ..ေျပာေနေသးတယ္...
“ အကို...ေခၽြးေတြ သုတ္လိုက္ဦး....သိုက္ထဲက ျပန္လာတာ..ေမာလာျပီ” တဲ ့။
က်ေနာ္လဲ အရွက္ေျပ ေျပာလိုက္ပါတယ္...
“ ဟုတ္တယ္...ကိုယ္ သိုက္ထဲကို သြားေမႊလာတာ” လို ့။
အမွန္က အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ ့လူ ့ျပည္ကို သြားေမႊတာ..။

သစ္နက္ဆူး

15 comments:

  1. ဟားဟားဟား
    သိုက္ထဲကို ေတာ္ေတာ္သြားေမႊလိုက္တာကိုး။
    တကယ္ရီရတယ္ မင္းသားေရ။
    ေခၽြးေလး သုတ္လိုက္ပါအုံး ဆိုပါလား။ :)

    ReplyDelete
  2. ကိုသစ္နက္ဆူး
    ဖတ္သြားပါတယ္..
    မတန္ခူးဖက္မွာအေတြ႔မ်ားလို႔ ေနာက္ မခ်ိဳသင္းဖက္မွာလည္းေတြ႔လို႔..လာလည္တာပါ
    ေနာက္တစ္ခုက..ကြ်န္ေတာ့္ေမာင္အငယ္ေကာင္
    လည္း..အေမတို႔ရဲ႕ ခ်စ္ခ်င္းမရပါဘူး..
    သူ႕ကို အဖိုးကပိုခ်စ္ပါတယ္..
    ငယ္ကတည္းက အဖိုးနဲ႔အိပ္ပါတယ္...
    ဒါေပမယ့္...ငယ္ကတည္းက သူအရိုက္ခံရတိုင္း
    ကြ်န္ေတာ္..သူ႔ကိုယ္ေပၚကေနအကာအကြယ္ေပးျမဲပါ
    အေဖ့ရိုက္ခ်က္ေတြက ကြ်န္ေတာ့္ကိုယ္ေပၚမွာပဲေပါ့...
    သူ႕ခံစားခ်က္ကို ကြ်န္ေတာ္နားလည္တယ္..
    ေနာက္တစ္ခုက...
    ကိုသစ္နက္ဆူး..အရာရာအဆင္ေျပပါေစ..
    ဘာသာေရးအတြက္ သိပ္လည္းစိတ္ရွုပ္မခံပါနဲ႔ေတာ့..
    ကိုယ္ယံုၾကည္ရာေရြးခ်ယ္ခဲ့ျပီးျပီပဲ..

    ေပါက္

    ReplyDelete
  3. ဟားဟားးးးးးးးမအိပ္ခင္လာရီသြား၏

    မင္းသား နာမည္တိုးတိုးေလးေျပာျပခ်င္ဘူးလားဟင္။။

    အဲဒီလိုေကာင္မေလးေတြအမ်ားၾကီးးေနာ္..။ေတြ႔ခဲ့ဘူးတယ္။
    ငယ္ငယ္တုန္းက ..။
    ျမတ္ႏိုးေဖေဖက ပြဲက ျပန္လာပီဆိုရင္ ေနာက္ပိုင္းကို သံေနသံထားနဲ့ ျပန္ေျပာတတ္တာ.။

    အကိုပံုေတြ႔တာေတာင္ ဘယ္သူမွန္းေျပာတတ္ဘူး..။
    ျမတ္ႏိုးတို့က ေရႊမန္းကမင္းသားမင္းသမီး
    နန္းဝင္း နန္းခင္ေမႊးတို့ပဲ အေသအခ်ာ သိတာ။ အိမ္ေတြကို သြားခဲ့တာေလ။လူၾကီးေတြရဲ့မိတ္ေဆြေတြမို့လို့ မိုးဝင္းမိုးမင္းတို့လဲ မွတ္မိဘူး ။ဘာလဲ ပလင္းစိန္ ရဲစိန္ညီ၀င္းစိန္လဲ မွတ္မိဘူး။ ျမိဳ့ေတာ္ခ်စ္ဖြယ္ ျမိဳ့ေတာ္ သိမ္းေအာင္း ခင္ေမာင္ခ်င္း အမ်ားၾကီးပဲ
    ေျပာျပခ်င္လားမလားလို႔ မွတ္မိသေလာက္ရြတ္ျပတာ။ အဟီး

    ReplyDelete
  4. စေရးမယ္ဆိုပီးဖြင့္ေတာ့ တေယာက္ပဲကြန္မန္႔ ေရးရေသးတယ္။ ေနာက္ .. ၃ ေယာက္ျဖစ္သြားျပီ။
    ရယ္ရတယ္ ကိုသစ္နက္ဆူး ...
    ကၽြန္မဇာတ္ပြဲ မၾကည့္ဖူးဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကိုသစ္နက္ဆူးေရးတာ မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္ျပီး တေယာက္ထဲ ရယ္ေနရတယ္။
    း)

    ReplyDelete
  5. ပံုရိပ္ / Pon YateOctober 23, 2008 at 6:04 PM

    ျဖစ္မွ ျဖစ္ရေလ... ဒါေပမယ့္ အထိန္းေတာ္ေတာ့ ေတာ္ေသးတာေပါ့ေနာ္။

    ReplyDelete
  6. ကိုဆူးေရ.. က်ေနာ္ ၾကားဖူးတဲ့ ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ရုပ္ေသးပြဲမွာ ၾကိဳးဆြဲဆရာက အိပ္ငိုက္ေနေတာ့ ဘီလူးထြက္ရမဲ့ အလွည့္မွာ အရုပ္မွားဆြဲၿပီး ထြက္လာေရာတဲ့။ ငါဟဲ့ဘီလူး လို႕ ၾကိမ္းေတာ့မယ့္ ဆဲဆဲက်မွ အရုပ္ကိုလည္း ငံု႕ၾကည့္လိုက္ေရာ သိၾကားရုပ္ျဖစ္ေနသတဲ့။ ဒါနဲ႕ စကားလက္စ ငါဟဲ့ဘီ..လို႕ေျပာမိရင္းမွ ကမန္းတန္း ဆက္ေျပာလိုက္ရေတာ့။ "ငါဟဲ့ဘီၾကား" လို႕ျဖစ္သြားေတာ့သတဲ့။

    ReplyDelete
  7. အကိုေရ...

    ေတာ္ေတာ္ရီရတယ္.. မေန႔ကcomment ထားတာ
    ထားလို႔ရဘူးၿဖစ္ေနလို႔...အခုမွပဲရီရေႀကာင္းလာၿပန္ေရးတာ

    ReplyDelete
  8. ကိုသစ္နက္ဆူးေရ… မ်က္စိထဲျမင္သြားေအာင္ေရးတတ္ပါ့ေနာ္…
    ကြ်န္မေလ ကိုသစ္နက္ဆူး မင္းသားပံုကို ေတြ ့ကတည္းက ျမင္ဖူးသလိုလိုရွိလို ့စဥ္းစားေနတာ… ခုထိ နာမည္က မထြက္လာဘူး… မင္းသားကို အဲလို တို ့ပတ္ေလးနဲ ့လိုက္သုတ္ေပးတတ္တဲ့ ေကာင္မေလးေတြ ေတြ ့ဖူးတယ္… တခ်ိဳ ့ဆို မင္းသားရွိတဲ့ ပြဲဆီ တေကာက္ေကာက္လိုက္တယ္ ဆိုပဲ…

    ReplyDelete
  9. ဒီပို ့စ္ေလးကိုလာေရာက္ဖတ္ရႈျပီး...ကြန္မန္ ့ေလးေတြနဲ ့
    ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...ေနာက္ပို ့စ္ေလးေတြေရးသားဘို ့လည္း အင္အားျဖစ္မိပါတယ္...။
    က်ေနာ့္နာမည္ကို ေဖာ္ျပခ်င္ပါတယ္...
    ဒါေပမယ့္ .....
    ေထာက္ထားရမယ့္ ကိစၥ၊ ငဲ့ညွာရမယ့္ ကိစၥေလးေတြ
    ရွိလို ့ ...နားလည္ေပးပါဗ်ာ...။

    ReplyDelete
  10. အကိုေရ..... စိတ္ေၿပလက္ေပ်ာက္ လာရီသြားတယ္ဗ်။
    ဇာတ္အေႀကာင္း ဗဟုသုတေတြ ဆက္ေၿပာၿပပါအံုးဗ်။
    ဇာတ္အေႀကာင္း လံုး၀မသိလို႔ဗ်........

    ReplyDelete
  11. ဒီလိုဇာတ္ထဲမွာျဖစ္ၾကတာေတြကို ပရိတ္သတ္က မသိဘူး.. ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ဇာတ္သဘာရင့္ေနလို႕ ေပါ့... ကြ်န္ေတာ္ဇာတ္ကိုေတာ့စင္ေပၚကမၾကည့္ဖူးဘူး မ်က္လွည့္ကိုေတာ့စင္ေပၚကၾကည့္ဘူးတယ္.. မ်က္လွည့္ဆရာမွားသြားတာေတြကို ပရိတ္သတ္က မသိဘူး....
    အစ္ကိုေရးတာေတြကိုဖတ္ရတာ အၿမဲ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္ရတယ္.. ေလးစားပါတယ္..

    ReplyDelete
  12. ဖတ္ၿပီးရီလိုက္ရတာ… ဟားဟား.. သိုက္ေမႊတာကပါေသးတယ္…

    ကၽြန္ေတာ္ သိလုိမ်ိဳး ျဖစ္တာ ၾကားဖူးတယ္... မင္းသားက လူယုတ္မာလူဆိုးကို ေနာက္ဆံုးအခန္းမွာ ေသနတ္နဲ႔ပစ္ဖို႔ရွိတာ… မင္းသားက ေသနတ္ကိုခ်ိန္ၿပီး ပစ္လုိက္တဲ့ ပံုစံလုပ္တာ ေဗ်ာက္အိုးေဖာက္တဲ့လူက အိမ္ေပ်ာ္ေနလုိ႔ အသံကထြက္မလာဘူး…. အဲဒါကို မင္းသားက သိေတာ့ “မင္းလုိ လူယုတ္မာကို ေသနတ္နဲ႔ ပစ္ရမွာ သနတယ္… ဓားနဲ႔ထိုးၿပီး သတ္ဖုိ႔ပဲေကာင္းတယ္… ” ဆုိၿပီး ဓားကိုထုတ္ၿပီး ထိုးလည္း ထိုးလိုက္ေရာ… ေဗ်ာက္အုိးေဖာက္တဲ့လူက လန္႔ႏိုးၿပီး ေဖာက္လုိက္တာ “ဒိုင္း…” ဆုိၿပီး… မင္းသားက လက္မွာ ဓားတန္းလန္းနဲ႔ …

    ReplyDelete
  13. Ko Sue,

    name is not important to know, these all name can use for before die only. I understand on all ur kindness. Please write more for how to learn on painting. When i see your comic toy, very nice to see it....

    ReplyDelete
  14. ဟီဟိ.... အေဟာင္းေတြျပန္လွန္ဖတ္ေနတာ ကိုသစ္နက္ဆူး
    ရယ္လိုက္ရတာ ေမာေရာပဲ

    ReplyDelete
  15. ဇာတ္ကန္႔လန္႔ကာ ေနာက္ကြယ္က ဇာတ္ကို ပ့ံပိုးရမယ့္လူေတြ တစ္ခုခု လြဲေခ်ာ္လုပ္မိရင္ ဇာတ္၀င္ေရွ႕က လူ ထိန္းႏိုင္ရင္ ထိန္း... မထိန္းနိုင္ရင္ နာေပေရာ့ပဲ...။
    ကိုေရႊထူး ကာတြန္းတစ္ခုမွာ ဇာတ္ပြဲအေၾကာင္းေရးထားတာ ျပန္သတိရမိတယ္...။
    ဇာတ္လမ္းက မင္းသားက ေနာက္ဆံုးခန္းမွာ သူ အေရွ႕က ေတာက္ေလွ်ာက္ ဆိုးခ့ဲ မိုက္ခ့ဲ တာကို ေနာင္တတ့ဲအေနန႔ဲ သူ႔ရဲ႕ ဓါးျပဘ၀ကို မိုက္ဇတ္သိမ္းမယ္ဆိုၿပီ. ေသနတ္န႔ဲ နားထင္ကိုေတ့ပစ္ၿပီး အဆံုးစီရင္မယ္ေပါ့...။
    ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ကားလိပ္ၾကားက ေဗ်ာက္ေဖာါက္မယ့္ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ငိုက္ေနေတာ့ ေဗ်ာက္မေဖါက္မိဘူးရယ္...။
    အဲဒါကို မင္းသားက မ်က္လံုးေထာင့္ကေန ျမင္ေနေတာ့ အႀကံအိုက္သြားတာေပါ့...။ နားထင္နားကို ေတ့ေနတ့ဲ ေသနတ္ကို ့ျပန္ခဏခ်.. ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာၾကားေအာင္ အသံကို ျမွင့္ေအာ္ေျပာရတာေပါ့...။ ေအာ္..ငါေသသြားရင ္ငါ့မိဘေတြ ဘယ္သူလုပ္ေကၽြးမွာလဲ ဘာညာန႔ဲ လံႀကဳတ္ၿပီး ဒိုင္ေတြ လႊတ္ရတာေပါ့...။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္လဲ ေဗ်ာက္ေဖါက္တ့ဲ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ႏိုးေလမလား ၾကည့္ၾကည့္ေနတာ...။
    မႏိုးဘူးရယ္...။
    မင္းသား ဒီလို ျဖစ္ေနတာကို ကားလိပ္ဆြဲသမားက သိေတာ့ ေဗ်ာက္ေဖါက္မယ့္ေကာင္ကို လွမ္းႏိုးတာေပါ့...။
    မင္းသားက အဲလို လွမ္းႏိုးေပးတာကို မသိလိုက္ဘူး..။
    ေနာက္ဆံုးေတာ့ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ မႏိုးမယ့္တူတူ ဒီညေတာ့ ဇာတ္ကို မင္းသားေနာင္တရၿပီး ရြာျပန္သြားတ့ဲ ဇာတ္န႔ဲ သိမ္းမယ္ဆိုၿပီး ေသနတ္ကို ေဘာင္းဘီေရွ႔အိတ္ကပ္ကို အထည့္... (ေသနတ္ထည့္တ့ဲအိပ္က မရွိလို႔ ေဘာင္းဘီေရွ႔အိတ္ကပ္ထဲ ထည့္တာ တူပါတယ္..။)
    ေဗ်ာက္ေဖါက္တ့ဲ ပုဂၢိဳလ္က အႏိုးခံလိုက္ရလို႔ လန္႔ၿပီး ေဗ်ာက္အေဖါက္....။
    “ဒိုင္း”
    ဘယ္လို ဇာတ္သိမ္းမလဲဆိုတာ ...
    ေတြးသာၾကည့္ေပေတာ့ ပရိသတ္ႀကီးေရ႕...။
    ကၽြန္ေတာ္ဆို အဲဒီ ကိုေရႊထူး သ႐ုပ္ေဖၚထားတာကို ၾကည့္ၿပီး ခြက္ထိုးလြက္လွန္ရီေနမိေတာ့တယ္ဗ်ာ...။

    ReplyDelete